Dorobek św. Augustyna (354-430) stoi na granicy dwóch epok: antyku i średniowiecza. Czerpie pełnymi garściami z dorobku przeszłości, a jednocześnie rozpoczyna dominujący w wiekach średnich paradygmat intelektualny. Jego pisma są milowym kamieniem w historii filozofii, a ich echa słyszymy do dziś dzień.Całe życie i myśl biskupa Hippony krąży obsesyjnie wokół fundamentalnej kwestii, której uświadomienie sobie spowodowało, że filozofia utraciła raz na zawsze swoją pierwotną niewinność: jak wyjaśnić przerażająca obecność zła? Według św. Augustyna znalezienie odpowiedzi na to pytanie jest warunkiem koniecznym, aby nadać sens ludzkiej egzystencji. Pisma św. Augustyna wyznaczyły zasadnicze kierunki rozwoju myśli chrześcijańskiej i kultury zachodniej Europy, od tej chwili pesymizm i niepokój będą na stałe obecne w myśli filozoficznej.