Suknia ślubna

Śmiało mogę powiedzieć że prawie główna bohaterka jest właśnie suknia ślubna .
Wędruje do panien młodych ,ale nie jest ona przekazywana z pokolenia na pokolenie , to jest zupełnie inna historia .
Autorka przeprowadza nas między czasem teraźniejszym ,a czasem przeszłym ,aby w pewnym momencie te obie historie się ze sobą zespoliły .
Po stylu pisania można wyczuć że autorka jest osobą religijną wierzącą w Boga i Jezusa, co da się odczuć czytając książkę .
Co do dwóch głównych bohaterek ,mamy tu współczesną Charlotte ,właścicielkę salonu sukien ślubnych , i Emily która była pierwszą właścicielką tajemniczej sukni w 1912 roku .

Przyznam szczerze że lekko mnie irytowało zachowanie Emily , ale z drugiej strony nie chciała zawieść rodziców i dotrzymać danego słowa.

Charlotte zostaje sierotą w wieku 12 lat . Nigdy nie poznała też swojego ojca ,ani nie dowiedziała się od matki czy on nadal żyje czy nie .
Wiele się też wydarzy w życiu Charlotte ,są to niespodziewane ale miłe rzeczy , jednak nie wszystko układa się tak jak powinno .

Jeśli chcecie dowiedzieć się jak suknia trafiła do Charlotte ,i w jaki sposób trafiała do wybranych panien młodych to koniecznie sięgnijcie po tę książkę .

Do przeczytania tej książki od dawna namawiała mnie siostra @marysia021 której ta książka bardzo się spodobała. Na mnie niestety aż takiego wrażenia nie zrobiła. Nie była to zła książka, motyw sam w sobie był bardzo ciekawy, co spowodowało, że przeczytałam tę książkę w dwa wieczory. Mnie nie przekonał romantyzm, który aż za bardzo czasem mieszał się z religijnością. Jestem wierząca i nie tak normalnie takie religijne wstawki by mi nie przeszkadzały. W tej konkretnej historii po prostu wyczuwałam zgrzyt. Ode mnie 6/10.