Spalona forsa

 "Spalona forsa" przedstawia realną historię napadu na bank. Piglia przy tej okazji opowiada o specyficznym duecie przestępców zamieszanych w ów proceder. Z jednej strony zagłębiamy się w meandry ludzkiej psyche, sięgamy do dzieciństwa, by odnaleźć kod dla przyszłych wydarzeń, a z drugiej poznajemy podstawy działań grup przestępczych. 
 Powołuje się tu do życia historię, która obrosła w legendę, dlatego też autor zdecydował się na dość wierne przedstawienie wydarzeń również na poziomie języka i zachowania bohaterów, w oparciu o autentyczne dokumenty. Stąd też warstwa językowa niekoniecznie do mnie przemawia. Chociaż mam świadomość, że jest ważna ze względu na realizm, to takie założenia nie zmuszą do zmiany nastawienia. Za to wciąga treść na poziomie omawianych motywów, planowania i przyjmowanych strategii przez przestępców. Jednocześnie odczuwałam niskie zainteresowanie historią, gdy fabuła dotyczyła akcji policyjnej.
 
 W sumie nic szczególnego. Ot, zwarta opowieść, mająca na celu fabularyzację prawdziwych zdarzeń, by przybliżyć czytelnikowi gangsterskie środowisko. Rozgrywki grup przestępczych mogą wydać się fascynujące, ale niekoniecznie sposób przedstawienia całości przez Ricardo Piglia budzi wielkie zainteresowanie.