Wydawnictwo Rolnicze i Leśne otwiera niniejszą publikacją cykl opracowań poświęconych drzewom polskich lasów. Dotyczy ona sosny zwyczajnej i trudno sobie nawet wyobrazić, by mogło być inaczej. Sosna zwyczajna jest gatunkiem, który odgrywa i odgrywać będzie pierwszoplanową rolę z racji swego największego udziału w polskich lasach, popularności w społeczeństwie, jak też dobrych, a nieraz nawet optymalnych warunków hodowli i rozwoju. Istnieją tendencje ograniczania tego gatunku na rzecz gatunków liściastych - są one często słuszne szczególnie tam, gdzie sosna zwyczajna tworzy jednogatunkowe monolity, lub tam, gdzie została wprowadzona na zbyt żyzne siedliska, przydatne do hodowli bardziej wymagających gatunków, np. takich jak dąb szypułkowy czy buk zwyczajny. Jednak analiza jakości gleb w Polsce doprowadza do wniosku, że sosna zwyczajna pozostanie w znacznym stopniu gatunkiem dominującym, jak też w dalszym ciągu będzie stanowiła podstawę zalesień na najsłabszych i nieprzydatnych dla rolnictwa gruntach porolnych.