Solea

"Jej życie było tam, w Marsylii."

Od pierwszych stron ostatniej części marsylskiej trylogii Izzo możemy się domyślić, że dalszego ciągu być nie może: już na początku pojawia się wszędobylski "odór śmierci". Mówią o niej wiersze ("Przyjdzie śmierć i będzie miała twoje oczy" Cesare Pavese) i nastrój. Narrator jakby już nie był w stanie zachwycać się życiem, Marsylią - staje się zgorzkniały i zrezygnowany. Kręci się w kółko i nie wierzy w możliwość szczęścia. Stracił siły, nadzieję, traci też po kolei, w zarodku, swe miłości...
Co jest tego powodem? Z pewnością jego charakter ("za długo żyję bez wiary w życie"), ale całkiem bezpośrednio również mafia, która jest ukrytym bohaterem całej trylogii. Włoska mafia, która przejmuje lokalny świat przestępczy, jest też w stanie kupić i skorumpować policję, polityków a także banki. Jej macki sięgają do wielkich przedsiębiorstw i na najwyższe stanowiska polityczne. Wkracza też brutalnie w życie maluczkich, którzy w obliczu erozji i korupcji instytucji państwa stają się całkiem bezbronni.

To już nie tylko kryminalna powieść - pisarz powołuje się na autentyczne wydarzenia. Jego bohater, były komisarz policji Fabio Montale, opowiadając o śledztwie dziennikarskim swej przyjaciółki Babette, ukazuje mechanizmy mafijnego działania. Powołuje się przy tym na realne źródła: dokumenty ONZ w sprawie mafii, międzynarodową konferencję sędziów, książki i artykuły. Po co? By ostrzec jak najszerszy krąg swych czytelników, że to już n...

To ostatnia część trylogii i moim zdaniem najlepsza. Aż trudno uwierzyć, że nie spotkam się już z głównym bohaterem w nowych, równie ciekawych i niebezpiecznych okolicznościach. Książka wciąga i fascynuje swoją dociekliwością, głębokim dotknięciem uczuć i ciekawymi portretami psychologicznymi.