Słownik etymologiczno-motywacyjny słowiańskiej zoonimii ludowej jest pierwszym w historii językoznawstwa w miarę kompleksowym opracowaniem nazw własnych zwierząt domowych u udomowionych zwierząt dzikich występujących w środowiskach wiejskich na obszarze całej Słowiańszczyzny. W swej podstawowej części nazwy te kontynuują, co jest szczególnie ważne, dziedzictwo zoonimiczne prasłowiańskie, zwłaszcza nazwy własne krów, wołów, owiec, psów i kur.