Cytaty z książki "Ślady"

“Początek świata często wygląda podobnie.”

“Kobieta, która jest damą nigdy, nie jest zmęczona, zgrzana, spocona!”

“Życie jest bardziej jak zbiór opowiadań. Poszarpane, nieprzewidywalne. Uwierz mi, mojego czy twojego życia nikomu by się nie chciało czytać. ”

“Życie z powieścią nie ma nic wspólnego - stwierdza ponuro Graboletta. - Ono się nie układa w jedną całość. ”

“Myśli o tym, jakie to okrutne, że u starych ludzi śmierć powoli zastępuje życie. Najpierw te wszystkie pogrzeby, na które chodzisz, coraz bardziej odrętwiały. Później te wszystkie choroby, które w tobie zamieszkują. Wszystkie organy, które powoli przestają funkcjonować: nerki, oczy, żołądek, płuca. Serce. Kiedy przychodzi koniec, jesteś już prawie całkiem martwy. ”

“Wiesz, on jest już stary i czasami o pewnych rzeczach zapomina - tłumaczył. - Albo mu się mylą. Ale to nie znaczy, że kłamie. ”

“Są takie miejsca na świecie, że człowiek do nich wraca, choćby nawet nie chciał. ”

“Trudno spoglądać na ślady i zakończyć coś dobrze. ”