Cytaty z książki "Skrywane nadzieje"

“Westchnęłam i otworzyłam notatnik, po raz kolejny upewniając się, że wszystkie punkty z listy są odhaczone. Nienawidziłam planować, ale tylko w ten sposób mogłam zapanować nad chaosem panującym w mojej głowie.”

“Czułe, że dziewczyna trzęsie się ze strachu pod moim dotykiem, i po raz kolejny nie mogłem uwierzyć, że to ta sama osoba, która kiedyś jak gdyby nigdy nic przeszła obok wycelowanego w nią pistoletu.”

“Po raz kolejny zwyzywałam siebie od tchórzy. Prawda była taka, że bałam się spytać, co ze mną będzie. Choć niepewność zjadała mnie od środka, to chwilowo wolałam żyć w niewiedzy, niż wiedzieć, co rzeczywiście się ze mną stanie.”

“To przyciąganie. Tę niewidzialną siłę, która ciągle pcha nas ku sobie. Walczę z nią, ale nie potrafię sobie z nią poradzić... Nie potrafię trzymać się od ciebie z daleka.”

“Westchnęłam, nie mogąc uwierzyć we własną głupotę. Moje życie było już wystarczająco skomplikowane, a ja musiałam jeszcze poczuć coś więcej do mężczyzny, który - jeżeli miałam być ze sobą szczera - był moim właścicielem. Należałam do niego. Mógł ze mną zrobić, co tylko chciał.”

“Byłam przyzwyczajona do braku kontroli nad moim życiem, lecz teraz nie miałam nawet władzy nad własnymi uczuciami.”

“Moje serce przyspieszyło. Czułam się tak, jakby połączyła nas jakaś nić porozumienia. Jeżeli naprawdę poniósł konsekwencję za cudze czyny, to chociaż trochę rozumiał moją sytuację. To poczucie niesprawiedliwości i bezradności, które towarzyszyło mi każdego dnia.”

“Nie wyglądałaś na osobę, którą ktokolwiek onieśmiela. Szczerze mówiąc, byłaś jedynym dzieckiem, które nie uciekało z płaczem na mój widok.”