Sklep Potrzeb Kulturalnych

Z ogromną przyjemnością dałam się ponieść tej opowieści o Podhalu. Opowieści, w której zadziwienie dziecka przeplata się z wiedzą etnografa, a spojrzenie na „góralszczyznę” dalekie od stereotypów i idealizowania bohaterów przesiąknięte jest miłością do gór i do ludzi je zamieszkujących.

Góry towarzyszą mi od dziecka. Widzę je z moich okien. Ale Tatry z przyległościami poznawałam dopiero w dorosłym życiu. Najpierw bardziej od strony zdeptywania gór, niż poznawania ludzi wśród nich mieszkających - z góralszczyzną zetknęłam się później, poprzez rodzinę mojego męża. Szybko zrozumiałam, że "góral" często oznacza nie tylko przynależność do określonej grupy etnograficznej, ale często jest też określeniem charakteru:).

Spotkanie z góralszczyzną, jakim uraczył mnie Kroh przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Przybliżenie mieszkańców Podhala (i nie tylko), chociaż autor jest etnografem i zawodowo zajmował się kulturą mieszkańców Karpat, odbyło się w sposób lekki, przyjemny, nie pozbawiony autoironii, a nade wszystko ciekawy. Odnalazłam tu motywy znane mi dotąd tylko z opowieści rodzinnych, przeczytałam o historiach, wydarzeniach i smaczkach kulturowych, o których dotąd nie słyszałam.

Książka jest mieszaniną wspomnień, wiedzy etnografa i człowieka kochającego góry. Z początku więcej jest wspomnień, bogatych w spostrzeżenia i zadziwienia chłopca, który wcześniejsze lata spędził w Warszawie. Stopniowo coraz więcej jest w niej etnografa. Ale cały czas, mimo odbrą...