Sezon luster

To zdecydowanie potrzebna książka, porusza temat, który nie jest zbyt często poruszany w literaturze, jednak jej forma nie przekonała mnie do siebie. Motyw znikających drzew jest nie realistyczny, nie wiem w jaki sposób nastoletni chłopak, byłby w stanie wykopać drzewo i przewieźć je w inne miejsce, tak żeby nikt tego nie zauważył. Kolejną rzeczą, która mi się nie zgadzała były imiona sprawców krzywdy bohaterki, które pojawiały się bez przerwy, do znudzenia. Bohaterka powtarzała je, jakby nie wiązały się nimi żadne złe wspomnienia, a podejście po ich posiadaczy też było neutralne, dopiero na końcu pokazuje jaki ma do nich stosunek, więcej dystansu ma do imienia chłopaka, z którym wiąże swoją traumę, niekiedy unikając jego imienia. Jej zachowanie na początku też nie wskazuje na to, że coś się wydarzyło. Z początku książka była męcząca, przez ciągle powtarzające się zdania.

Jest to ważna książka, dotycząca trudnego tematu. Jednak nie podobała mi się jej forma; motyw odłamków szkła (który jest chyba metaforą, która dla mnie była niezbyt zrozumiała), tak samo zabieranie drzew czy duża ilość opisów wyrobów cukierniczych.

Ciela miała magiczny dar – potrafiła odgadnąć, jaki wypiek przypadnie do gustu klientom piekarni, w której pracowała. Wszystko się zmieniło w momencie napaści seksualnej. Wspomnienia wciąż wracają, jej magiczna moc znika. Nie może też przestać myśleć o chłopaku, który przeżył to samo, co ona, na tej samej imprezie. Ona wszystko pamięta, a on nie. Jednak kiedy Lock zostaje nowym uczniem w jej szkole, Ciela postanawia mu pomóc.

Muszę przyznać, że jestem bardzo pod wrażeniem tej historii – to naprawdę bardzo dobra młodzieżówka i uważam, że w dzisiejszych czasach powinna być dla młodzieży pozycją obowiązkową. Pokazuje, jak Ciela zmagała się z przykrymi wydarzeniami, jak wiele czasu zajęło jej dojście do tego, że to wcale nie była jej wina. Przez całość przeplata się motyw luster, który raczej nie ma pozytywnego wydźwięku, ale uważam, że jest on tutaj potrzebny w takiej właśnie postaci.

Polubiłam Cielę, tak samo Locka i mocno im kibicowałam, by się odnaleźli w tej nowej rzeczywistości – po tym wieczorze. Ciela próbowała chronić Locka, choć w ten sposób jednocześnie go raniła. Lock z kolei to bardzo fajny chłopak, który próbował sobie poradzić z tymi wydarzeniami. Myślał, że to zrobił, ale okazuje się, że nie wszystko wygląda na takie, jakie było.

Czyta się bardzo dobrze, mamy tutaj sporo wstawek z języka hiszpańskiego (poprawcie mnie, jeśli się mylę) i to nadaje swojego rodzaju urok do tej powieści. Z resztą jest tro...