„Rio Hogarty wychowała się w biednej, katolickiej Irlandii pierwszej połowy XX wieku, gdzie niedostatek i wielodzietność były powszechne. Była krnąbrną, nieustraszoną dziewczynką, która nie bała się chodzić po drzewach i zamarzniętych stawach, ale dzieliła się z biedniejszymi dziećmi jedzeniem i oferowała im nocleg w swoim domu. Jako dorosła osoba nie zaprzestała pomagać innym. W 2010 roku została uhonorowana tytułem Matki Roku. W swojej autobiografii opowiada wiele tragicznych historii, lecz robi to z humorem i dystansem do siebie. To ciepła opowieść o potrzebie niesienia pomocy.
Komu Rio najbardziej pomogła?
Czy sama miała wsparcie rodziny? Jak bliscy odnosili się do tego, co robiła?”