Sens ludzkiej egzystencji

Kochać i tracić...
Kochać i tracić, pragnąć i żałować
Padać boleśnie i znów się podnosić,
krzyczeć tęsknocie "precz !" i błagać "prowadź !"
Oto jest życie: nic, a jakże dosyć...
Zbiegać za jednym klejnotem pustynie, iść w toń za perła o cudu urodzie.
Ażeby po nas zostały jedynie ślady na piasku i kręgi na wodzie.
Leopold Staff