Państwo scytyjskie, istniejące w starożytności na terenach północnego Nadczarnomorza, odegrało olbrzymią rolę w historii Europy Wschodniej, Syberii i Azji Środkowej. Autor, archeolog, wybitny znawca Scytów, ujmuje ich dzieje w aspekcie kolejnych faz rozwojowych, poczynając od genezy najazdów na Azję Mniejszą i zetknięcia się z Kimmerami. Opisuje wojny z Persami, z Filipem Macedońskim, omawia królestwo Scytów na Krymie. Wiele miejsca autor poświęca zwyczajom Scytów, i ich życiu codziennemu. Scytowie ściśle związani ze światem greckim stworzyli własną wspaniałą kulturę. Byli jednak przede wszystkim wojownikami. Ich oddziały podczas wypraw po łupy i niewolników docierały do terenów obecnej Polski. Archeolodzy odkryli dwa osiedla obronne kultury łużyckiej w Wicinie i Polanowicach, które bez wątpienia padły ofiarą napadu watahy scytyjskiej. Jakkolwiek żaden z istniejących współcześnie narodów nie jest zaliczany do bezpośrednich spadkobierców Scytów, należy stwierdzić, że wyznaczyli oni rozkwit barbarzyńskiej Europy i wydatnie zaważyli na jej dalszym rozwoju