Samotność Bogów

Dorota Terakowska
8.5 /10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 70 ocen kanapowiczów
Samotność Bogów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.5 /10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 70 ocen kanapowiczów

Opis

Przodkowie Jona bali się świata. Pragnęli obecności kogoś, kto byłby potężniejszy niż żywioły i przyroda. Powołali więc do życia różne nadprzyrodzone istoty, ale i one nie dawały im oparcia. W końcu z ludzkiej potrzeby zrodził się Światowid. Szybko urósł w siłę i stał się okrutny. Teraz plemię Jona przyjęło wiarę w Boga Dobroci, odsuwając się od bóstw. Oddzielają je od nich rzeka, puszcza - i Tabu. Mały Jon przekracza granicę. Słyszy zew opuszczonego Światowida. Czego bóg zażąda od Jona? Dokąd zawiedzie go Kamienna Droga?
Data wydania: 1998
ISBN: 83-08-02840-3, 8308028403
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Stron: 207
Mamy 10 innych wydań tej książki

Autor

Dorota Terakowska Dorota Terakowska
Urodzona 30 sierpnia 1938 roku w Polsce (Kraków)
Polska pisarka i dziennikarka. Ukończyła socjologię na UJ. Przez wiele lat pracowała jako redaktor i publicysta w Gazecie Krakowskiej, Przekroju i Zeszytach Prasoznawczych; 1990 współzałożycielka i później współpracowniczka dziennika Czas Krakowski;...

Pozostałe książki:

Tam, gdzie spadają Anioły Poczwarka Ono Córka Czarownic W Krainie Kota Samotność Bogów Władca Lewawu Dobry adres to człowiek Lustro pana Grymsa Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie Muzeum Rzeczy Nieistniejących Polskie baśnie i legendy Być rodziną Czyli jak budować dobre życie swoje i swoich dzieci Być rodziną czyli Jak zmieniamy się przez całe życie. 2
Wszystkie książki Dorota Terakowska

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

"Samotność bogów"

27.02.2013

Samotność, wydawać by się mogło, że dotyka tylko ludzi, najczęściej tych starszych, chociaż nie omija także młodszego pokolenia, bolesna i okrutna, ale tylko wtedy, gdy przychodzi bez pozwolenia, niektórzy przecież sami ją wybierają. Czy to możliwe, że może dotyczyć też bogów? Odpowiedź na to pytanie możemy znaleźć właśnie w książce "Samotność bogó... Recenzja książki Samotność Bogów

@Amethyst@Amethyst × 1

Bogowie i ludzie

4.08.2023

Miłość i wciągająca książka autorstwa Doroty Terakowskiej, skierowana w moim mniemaniu nie tylko do nastolatków, choć historia Jona będzie im bliższa do zrozumienia, współodczuwania magicznych historii, w końcu aktorka snuje własny styl powieści sience fiction z elementami mitologicznymi. Oczywista gratka dla miłośników mitologii i kultury Słowian... Recenzja książki Samotność Bogów

@arcadio@arcadio × 1

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Nina
2023-06-05
8 /10
Przeczytane 2023 Audiobooki

Jak wszystkie przeczytane przeze mnie do tej pory książki Doroty Terakowskiej, tak i ta ma w sobie mnóstwo magii, mądrości, ciepła i niepowtarzalności. Autorka snuje swoje opowieści jak pająk tkający sieć, niespiesznie i precyzyjnie. A kiedy czytelnik w tę sieć wpada, marne ma szanse, żeby się z niej uwolnić. Zaczyna walczyć z czasem, z sennością, ze zmęczeniem, bo nie da rady tak po prostu odłożyć lektury i zająć się czymś innym, na przykład snem 😊
Pani Dorota omotała mnie kompletnie i zupełnie nie chcę się spod jej uroku uwolnić.

× 20 | Komentarze (1) | link |
@beata87
2020-10-19
10 /10
Przeczytane Z mitologią słowiańską Doskonała Najukochańsze

Magiczna powieść, niezwykła, niepowtarzalna, jedyna.
Uwielbiam wszystkie powieści p Terakowskiej. Tę też czytałam już przed kilkunastu laty, a teraz ponownie przeczytana zostawiła jeszcze potężniejsze wrażenie. Utwór prosty i trudny równocześnie. Czytałam go powolutku, spokojnie, przez wiele dni, bez pośpiechu. Pozwalało to delektować się każdym zdaniem i myślą… Problem wiary, tolerancji dla myślących i wierzących inaczej. Opowieść wielowątkowa, obrazowa i przenikliwie mądra.
Sami tworzymy bogów i dajemy im życie swoją wiarą. Najlepsze idee niszczone są przez złe intencje, brak wyrozumiałości i współodczuwania. Z czasem zaś idea boga staje się tylko środkiem do osiągnięcia celów kapłanów, czujących się lepszymi, bo wybranymi. Serce i miłość bliźniego zastępują żądzą władzy i bogactwa.
Stary bóg, Bezimienny, staje do walki o rząd dusz z Bogiem Dobroci. Niezwykle cenię nawiązywanie w literaturze do mitologii Słowian. Drażni mnie, że w szkole uczymy się dość intensywnie i szczegółowo mitologii starożytnej Grecji i Rzymu, a zupełnie pomijamy temat naszych prehistorycznych korzeni kulturowych. Czyżby wielowiekowy strach sprzed powrotem dawnych wierzeń spowodował całkowite wykluczenie wiedzy o wierze prasłowiańskiej z naszych programów nauczania.
Polecam powieść. Jest genialna.

× 16 | Komentarze (1) | link |
@tusiaaa
@tusiaaa
2010-05-07
10 /10
Przeczytane

Fantastyka taka jak lubię. Łączy się ona z rzeczywistością, jest punktem odniesienia dla refleksji, które zgrabnie zostały wplecione w fabułę. Jej tematem są wierzenia ludzi, które zmieniały się przez stulecia, a także związane z nimi niepokoje spowodowane nieuniknionym nadejściem nowego i nieznanej kultury, ponoć lepszej. Dużo w książce jest o tolerancji religijnej, o tym że korzeni nie sposób tak łatwo wymazać z historii, że również miały swoją wartość i pomagały ludziom przetrwać. Piękna książka i w dodatku niesamowicie ciekawa, że wszystko inne porzuciłam, żeby móc ją dokończyć.

× 1 | link |
@panika0
@panika0
2009-10-10
3 /10
Przeczytane

Moja 5 książka Terakowskiej. Bardzo podoba mi się styl jej pisania, ale ta książka niestety mnie rozczarowała. Zabierałam się dwukrotnie do jej przeczytania. W końcu udało się i jakoś przez nią przebrnęłam. A nie było łatwo. Przeczytałam ją w niespełna dwa dni, ze względu na to by mieć ją jak najszybciej za sobą. Spodziewałam się czegoś dużo, dużo lepszego. Zwłaszcza iż otrzymała tytuł Książki Roku 1998. Nie będę oceniać czy na nią zasługiwała, czy też nie. Mi natomiast lektura nie przypadła do gustu. Książka jest nudna, rozciągnięta i kompletnie nie trafia w moje gusta. Czegoś w niej brakuje. Nie jest to ta Terakowska która urzekła mnie w swoich poprzednich książkach.

| link |
@anna.urbanska
@anna.urbanska
2012-06-17
10 /10
Przeczytane Posiadam Posiadam

"Samotność bogów" próbuje odpowiadać na pytania, które zadaję sobie od wieków - dlaczego Kościół popełniał tyle błędów w czasach chrystianizacji i Inkwizycji, czy "starzy" bogowie nie byli w rzeczywistości tym samym Bogiem, którego my czcimy, tylko pod innymi imionami? Przepiękna, głęboka baśń. http://zielonowglowie.blogspot.com

| link |
@Jjolka
2014-03-10
8 /10
Przeczytane

Dość długo zwlekałam z tą lekturą. Chyba obawiałam się przytłaczających wątków o religii. Tymczasem dostałam, jak zwykle dobrą w wykonaniu pani Terakowskiej, opowieść o ludziach i wierze.

| link |
@Liliowa
@Liliowa
2009-08-02
10 /10
Przeczytane

Moim zdaniem świetna książka, chyba nawet lepsza niż "Tam, gdzie spadają Anioły". Ciekawa, wciągająca, z precyzyjnie nakreślonymi postaciami. Polecam.

| link |
@Micki
@Micki
2011-03-19
10 /10
Przeczytane

Na prawdę wspaniała książka. W sumie od początku przeczuwałam, że wszystko się tak skończy.

| link |
@MissMorte
@MissMorte
2009-06-17
Przeczytane

To moja ulubiona książka tej autorki. Czyta się naprawdę przyjemnie.

| link |
@diabolicalady
@diabolicalady
2009-09-21
10 /10
Przeczytane Terakowska Dorota

rewelacyjna, gorąco polecam

| link |
@arcadio
2023-08-04
6 /10
Przeczytane
@anna_strzelczak
2023-01-20
8 /10
Przeczytane
@wiedzma0902
@wiedzma0902
2023-01-12
7 /10
Przeczytane Dorota Terakowska
@asvmoyy
2022-05-23
6 /10
Przeczytane
@sylwiawszolek14
2022-05-16
10 /10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Lubił książki – ów tajemniczy splot malutkich czarnych znaczków, tworzących niekiedy tak zaskakujące konfiguracje, otwierających tak dziwne światy.
Księgi to żywi ludzie. To przecież ludzie je stworzyli, oni spisywali je z mozołem i iluminowali. Gdy palisz księgę, to tak, jakbyś palił człowieka.
Ciekawe, że krew indywidualnego człowieka, krojonego na szpitalnym stole, wciąż robi wrażenie – a krew, tysięcy ludzi, zabijanych w coraz to nowych wojnach, wszystkim jest obojętna. Krople krwi przerażają, hektolitry działają znieczulająco.
To bardzo źle być pomiędzy, gdyż wówczas nie przynależy się nigdzie.
wdzięczność ma najkrótszą pamięć , ze wszystkich ludzkich uczuć
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl