Samotnica. Dwa życia Marii Dulębianki

Karolina Dzimira-Zarzycka
8.3 /10
Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 9 ocen kanapowiczów
Samotnica. Dwa życia Marii Dulębianki
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.3 /10
Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 9 ocen kanapowiczów

Opis

Maria Dulębianka najpierw uczyła się w szkole artystycznej w Wiedniu, potem jej kariera nabrała tempa w Warszawie pod okiem Wojciech Gersona. W 1884 roku dołączyła do grona pierwszych polskich malarek, które studiowały w cenionej paryskiej Académie Julian. Tylko niewielka część jej dorobku artystycznego przetrwała jednak do dzisiaj.

Od 1890 roku wspólnie z Konopnicką mieszkała za granicą – a jeśli sprawy osobiste zmuszały je do rozstania, to Marie jak najszybciej starały się do siebie wrócić. Z biegiem lat Dulębianka coraz głośniej zaczyna zabierać głos w sprawie równouprawnienia kobiet. Publikuje ostrą polemikę Damscy kaznodzieje, którą można streścić hasłem: „mężczyźni objaśniają mi świat”. Apeluje także o równy dostęp do studiów artystycznych. Potem w ramach manifestu jako pierwsza kobieta kandyduje w wyborach do Sejmu Krajowego.

Po śmierci poetki osiadła na stałe we Lwowie, gdzie jeszcze mocniej zaangażowała się w działalność społeczną i feministyczną. Podczas misji Czerwonego Krzyża zaraziła się tyfusem, kontrolując warunki w ukraińskich obozach, w których byli internowani Polacy. Zmarła 7 marca 1919 roku. Początkowo pochowano ją w grobowcu Konopnickiej na Cmentarzu Łyczakowskim. Osiem lat później jej trumna została przeniesiona na Cmentarz Obrońców Lwowa.

Karolina Dzimira-Zarzycka porządkuje i uzupełnia biografię Marii Dulębianki, ale przede wszystkim kreśli portret artystki i emancypantki, której problemy i wybory okazują się dziś zaskakująco aktualne. Obficie czerpiąc ze źródeł, stara się uchwycić naturę relacji Dulębianki i Konopnickiej, a także wpisać ją w szerszy obraz sytuacji kobiet na przełomie XIX i XX wieku.

Data wydania: 2022-06-01
ISBN: 978-83-67262-15-6, 9788367262156
Wydawnictwo: Marginesy
Kategoria: Biografia
Stron: 536
dodana przez: Vernau

Autor

Karolina Dzimira-Zarzycka Karolina Dzimira-Zarzycka Karolina Dzimira-Zarzycka – absolwentka historii sztuki oraz polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim. Autorka ponad dwustu artykułów popularnonaukowych związanych ze sztuką i kulturą XIX i początku XX wieku oraz historią kobiet. Wiele z nich przybl...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Sztuka i życie

WYBÓR REDAKCJI
26.07.2022

„Samotnica. Dwa życia Marii Dulębianki” autorstwa Karoliny Dzimiry-Zarzyckiej to próba odtworzenia życiorysu malarki i działaczki społecznej na rzecz praw kobiet, znanej również z zażyłej przyjaźni z Marią Konopnicką. Ta książka to kolejna cegiełka w pisanej ostatnio herstorii, czyli spojrzeniu na dzieje ludzkości z perspektywy kobiet i podkreślan... Recenzja książki Samotnica. Dwa życia Marii Dulębianki

@LiterAnka@LiterAnka × 23

Samotnica

10.08.2022

Karolina Dzimira–Zarzycka "Samotnica" Dwa życia Marii Dulębianki, Jedną z najlepszych książek biograficznych, a jednocześnie plasującą się również w czołówce najlepszych książek, które czytałam w ubiegłym roku były "Polki na Montparnassie" Sylwii Zientek. Maria Dulębianka, która w drugiej połowie XIX wieku, tak jak bohaterki "Polek" studiowała ... Recenzja książki Samotnica. Dwa życia Marii Dulębianki

O życiu Marii Dulębianki

3.07.2022

Bardzo długo czytałam książkę "Samotnica. Dwa życia Marii Dulębianki" Karoliny Dzimiry-Zarzyckiej. Ale nie dlatego, że było z nią coś nie tak. Wręcz przeciwnie - książka jest świetnie napisana ale czasami mam tak, że chcę dawkować sobie dobrą książkę. Chciałam poświęcić Marii Dulębiance odpowiednią ilość czasu. Czytałam ją więc z przerwami, poznaw... Recenzja książki Samotnica. Dwa życia Marii Dulębianki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@tatiaszaaleksiej
2022-07-12
8 /10
Przeczytane

„Skoro zakłada spodnie, a nie rodzinę - dla męskiego świata pozostaje brzydką."

Maria Dulębianka była bardzo odważną kobietą, postępowała według tego co uznała za słuszne, a nie co wypada. Uzdolniona artystycznie, malarka, skrzypaczka, aktywistka, feministka, walczyła o prawa kobiet. Urodzona w Krakowie, uczyła się pod okiem Jana Matejki, studiowała w cenionej paryskiej Académie Julian. Malowała kobiety, dzieci, pejzaże, niestety tylko nieliczne jej obrazy przetrwały do dziś. Była uparta i wytrwała, nie poddawała się, dyskryminowana, nigdy nie czuła się gorsza. Miała w sobie charyzmę i ogromną siłę.

Bardzo rzetelne, oparte na faktach, wnikliwe studium życia niezwykłych kobiet – Autorka wykonała ogromną pracę. W książce znajdziemy liczne zdjęcia, zapiski, notatki, fragmenty listów. A obok intrygujący świat sztuki, trudny obraz życia kobiet i polityczne niepokoje tamtych czasów.

W tamtych czasach rola kobiety była wyraźnie określana, miały być żonami i matkami. Jakakolwiek inność była piętnowana. Dwie wybitne kobiety, malarka i poetka, którym dane było żyć na przełomie XIX i XX wieku. Ich drogi przecięły się w Warszawie, znajomość… skomplikowana relacja - trwała ponad dwadzieścia. Razem żyły, mieszkały, podróżowały, wspierały się, przyjaźniły, darzyły szacunkiem… ich ciała leżą we wspólnym grobie.

Jestem zachwycona tą pozycją, delektowałam się nią, stopniowo przyswajałam fakty z życia tych niezwykłych kobiet. Była to prawdziwa uczta lite...

× 11 | Komentarze (1) | link |
PA
@Park2Read
2022-07-19
8 /10

Dzięki uprzejmości @wydawnictwomarginesy miałam przyjemność zapoznać się z biografią Marii Dulębianki, wieloletniej partnerki M. Konopnickiej. Jestem niezmiernie zadowolona z tego wyboru ponieważ jest to świetny portret niesamowicie interesującej osoby, o której niewiele dotąd słyszałam.

Karolina Dzimira-Zarzycka kreśli w swojej książce "Samotnica.Dwa życia Marii Dulębianki" sylwetkę niebanalnej kobiety, uwieczniając przy okazji ciekawe tło epoki, a robi to tak zręcznie, że całość czyta się naprawdę jednym tchem - mimo, iż pozycja ta liczy ponad 500 stron.

Maria Dulębianka to postać wdzięczna dla opowieści, jej barwne a jednocześnie bardzo prozaiczne życie pozwala autorce operować pełną paletą kolorów - Piertek, bo takie przezwisko nadała Dulębiance Konopnicka, zna smak sukcesu ale i porażki, i w zasadzie cały czas walczyć musi z uprzedzeniami ducha czasów, o siebie, o swoją sztukę, o możliwość samodzielnego zarobku i utrzymania się z własnej pracy.

Kobieta artystycznie uzdolniona, malarka, skrzypaczka, nie jest taką niewiastą, która w ówczesnym społeczeństwie mogła być wzorem, wręcz przeciwnie. Dlatego Maria nie przestaje się z wymogami epoki spierać i ścierać, jest aktywistką i feministką, doskonale zna formy dyskryminacji ale im się nie poddaje. Na szczęście dla samej siebie nigdy w swą drogę nie wątpi.

Kolejną ciekawostką są w przypadku tej biografii podróże (Szwaj...

× 1 | Komentarze (1) | link |
@przyrodazksiazka
2022-10-09
10 /10
Przeczytane

,,Podczas inwazji bolszewickiej nie wiem, kto ośmielił się otworzyć grób Marii Konopnickiej i wstawić tam zwłoki zmarłej M. Dulębianki. O fakcie tym dowiedziałam się w rok później, więc zapobiec mu nie było można".

Kiedyś czytałam podobną książkę o tych dwóch kobietach, jednak ta pozycja zdecydowanie bardziej do mnie przemówiła. Jest bardzo ciepło napisana przy czym praktycznie sama się czyta. Zawiera bardzo dużo zdjęć obu kobiet i widać, że naprawdę pałały do siebie wielką sympatią. Zawsze mogły na sobie polegać, jakby były dwiema pokrewnymi duszami. Przy czytaniu takich rzeczy aż miło się robiło na sercu. W ogóle cała pozycja przywraca wiarę w ludzi. Będą jednak i opisy strat majątku, rozjazdów rodzeństwa Marii i takiej otoczki tego, co nieuchronnie się stało. Maria była piątym dzieckiem i nikt nie spodziewał się tego, że wyrośnie na tak dobrą i znaną kobietę. Pisała bardzo smutne książki i brało się to z tego jak widziała otoczenie w którym przebywała. Podejrzewam, że w obecnych czasach inaczej nazwaliby związek obu pań, jednak wtedy ludzie nie segregowali ludzi na gejów i lesbijki. Takowe zachowanie obarczali imieniem przyjaźni, dzięki czemu osoby takie mogły być wolne i wyzwolone. Maria Dulębianka była malarką, więc może dlatego tak bardzo bratała się z drugą Marią, której pióro ludzie czytają do dzisiaj. Potrafiła oddać coś swojego, aby komuś żyło się lepiej. Ewidentnie żyła dla ludzi zatracając gdzieś własne ja. Bardzo wspierała kobiety, gdyż chciała, by ...

| link |
@harpula.natalia16
2024-07-19
6 /10
Przeczytane
@toptangram
2022-08-10
9 /10
Przeczytane
NA
@nasturcja_czyta
2022-08-09
9 /10
Przeczytane
@LiterAnka
2022-07-25
8 /10
Przeczytane
@katarzynakobosko
@katarzynakobosko
2022-07-10
9 /10
Przeczytane
@papierowamagnoolia
2022-07-03
8 /10

Cytaty z książki

O nie! Książka Samotnica. Dwa życia Marii Dulębianki. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś?
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl