Lata powojenne to okres charakteryzujący się dość zmiennymi uwarunkowaniami polityczno-militarnymi. W ciągu kilku lat dawni sojusznicy, odgrywający główne role w rozgromieniu Niemiec, stali się przeciwnikami, a następnie wrogami. W momencie zakończenia II wojny światowej, potencjały militarne aliantów poddane zostały gruntownej redukcji, a gospodarki przestawiano na okres pokojowy. Jednak zastosowanie przez Amerykanów broni atomowej w Japonii było momentem zwrotnym w dotychczasowych stosunkach pomiędzy dwoma mocarstwami: Stanami Zjednoczonymi (USA) a Związkiem Radzieckim (ZSRR). Zaistniała przewaga technologiczna, która spowodowała niekontrolowany wyścig zbrojeń, który jak się później okazało trwał nieprzerwanie przez kolejne dziesięciolecia.
W tych okolicznościach przywódcy ZSRR (J. Stalin) narzucili swojemu krajowi konkretne cele i zadania, które miały w rezultacie zrównoważyć powstałą dominację Stanów Zjednoczonych w dziedzinie militarnej. Oczywiście priorytetem było skonstruowanie bomby atomowej - równoważnej broni, którą już dysponowali Amerykanie. Wraz z rozbudową potencjału naukowo-badawczego rozwijano w szybkim tempie także inne dziedziny, w tym lotnictwo i broń rakietową. Pozyskane zdobycze wojenne w postaci niemieckiego potencjału naukowego, przemysłowego i militarnego znacznie ułatwiły podjęcie tego wyzwania. Już po kilku latach sytuacja w tej materii radykalnie się zmieniła. Rosjanie weszli w posiadanie broni atomowej (bomby lotnicze), następnie termojądrowej. Powstały pierwsze konstrukcje rakiet balistycznych (R-1, R-2). Nie mniejszymi osiągnięciami mogło pochwalić się także lotnictwo (pierwsze konstrukcje samolotów myśliwskich: Jak-15, Jak-17, Jak-23, MiG-9, Ła-15). Jednak bezapelacyjnym sukcesem był skośnoskrzydły odrzutowy myśliwiec frontowy MiG‘15, który na kolejne dziesięciolecia zdominował lotnictwo myśliwskie całego bloku wschodniego. Rozpoczął on nową erę w lotnictwie, był produkowany masowo w wielu krajach, a zastosowany w wojnie koreańskiej zrewolucjonizował taktykę i stał się wrogiem numer jeden lotnictwa zachodu.
W tych okolicznościach przywódcy ZSRR (J. Stalin) narzucili swojemu krajowi konkretne cele i zadania, które miały w rezultacie zrównoważyć powstałą dominację Stanów Zjednoczonych w dziedzinie militarnej. Oczywiście priorytetem było skonstruowanie bomby atomowej - równoważnej broni, którą już dysponowali Amerykanie. Wraz z rozbudową potencjału naukowo-badawczego rozwijano w szybkim tempie także inne dziedziny, w tym lotnictwo i broń rakietową. Pozyskane zdobycze wojenne w postaci niemieckiego potencjału naukowego, przemysłowego i militarnego znacznie ułatwiły podjęcie tego wyzwania. Już po kilku latach sytuacja w tej materii radykalnie się zmieniła. Rosjanie weszli w posiadanie broni atomowej (bomby lotnicze), następnie termojądrowej. Powstały pierwsze konstrukcje rakiet balistycznych (R-1, R-2). Nie mniejszymi osiągnięciami mogło pochwalić się także lotnictwo (pierwsze konstrukcje samolotów myśliwskich: Jak-15, Jak-17, Jak-23, MiG-9, Ła-15). Jednak bezapelacyjnym sukcesem był skośnoskrzydły odrzutowy myśliwiec frontowy MiG‘15, który na kolejne dziesięciolecia zdominował lotnictwo myśliwskie całego bloku wschodniego. Rozpoczął on nową erę w lotnictwie, był produkowany masowo w wielu krajach, a zastosowany w wojnie koreańskiej zrewolucjonizował taktykę i stał się wrogiem numer jeden lotnictwa zachodu.