Uładzimir Niaklajeu (ur. 1946) jest białoruskim poetą, jednym z najwybitniejszych przedstawicieli tradycyjnego nurtu poezji białoruskiego Odrodzenia. Zawsze był zaangażowany publicznie, kierował Białoruskim PEN Clubem. W 2010 roku startował w wyborach prezydenckich, został pobity i zatrzymany. W wyniku represji wiele lat spędził na emigracji. W latach 2021-2022 mieszkał w Krakowie jako stypendysta Instytutu Kultury Willa Decjusza w ramach Międzynarodowej Sieci Miast Schronienia (ICORN). Wybór dzieł zatytułowany Sam definiuje karierę Niaklajeua. Zawiera wiersze napisane w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat i Ostatnie słowo oskarżonego Uładzimira Niaklajeua przed sądem w Mińsku 18 maja 2011 roku – świadectwo niewinności, odpowiedź na zarzuty stawiane autorowi przez reżim Łukaszenki.
Alaksandr Raspapou (wybór i opracowanie): „Tytułowe słowo „sam” dotyczy zarówno wiersza, całej książki, jak i nadrzędnej idei, która naznacza i organizuje dorobek poetycki Niaklajeua. Za sprawą słowa-klucza poeta zbliża się do filozofii egzystencjalizmu – głosi ona wszak, że dążenie do prawdy i pragnienie wolności skazują człowieka na duchowe osamotnienie, niezrozumienie, wyobcowanie i wygnanie”.