Celem monografii jest próba wyjaśnienia procesu sakralizacji przestrzeni publicznych Polski zachodzącego w ostatnich trzech dekadach. Przyjęto, że sakralizacja przestrzeni publicznych jest to wypełnianie owych przestrzeni obiektami i zjawiskami związanymi z religią. Ponadto przedstawiono procesy towarzyszące koegzystencji sfer sacrum i profanum we współczesnym świecie, zwrócono uwagę na determinanty manifestacji religii w przestrzeni oraz zarysowano genezę i zróżnicowanie obiektów i zjawisk religijnych w Polsce.