Książka stanowi omówienie i krytykę tzw. "antropologii postmodernistycznej" - wpływowego ruchu umysłowego we współczesnej antropologii społecznej i kulturowej. Opisuje strukturę i genezę pojęciową tego kierunku, obnaża jednocześnie podstawowe słabości i ograniczenia zaproponowanego przez antropologię postmodernistyczną stylu myślenia. Wywody zawarte w Rozumie i etnografii wskazują na wewnętrzne sprzeczności, dogmatyzm oraz teoretyczna miałkość stanowiska reprezentantów rzeczonego nurtu. Popularność ruchu wynika zaś nie z posiadania przezeń szczególnych intelektualnych zalet lecz ze schlebiania dominującym wartościom kultury humanistycznej naszych czasów, antropomorficznej wizji kultury oraz ideałowi bezwarunkowej wolności jednostki ludzkiej.