Rosja w łagrze

Zapis naocznego świadka o rodzeniu się i pierwszych latach komunizmu w Rosji. Autor — z wykształcenia prawnik, z zawodu dziennikarz — w 1933 roku, uznając, że nie może dalej żyć w państwie totalitarnym, postanowił uciec z Rosji bolszewickiej. Wraz z bratem Borysem i synem Jurijem zostali złapani w trakcie próby ucieczki i skazani na wieloletni pobyt w poprawczych obozach pracy. Trafili do największego w tym czasie systemu łagrowego — Kanału Białomorsko-Bałtyckiego. Od samego początku pobytu w łagrze, nie widząc szans na normalne życie w państwie bolszewików, myśleli o powtórnym zorganizowaniu ucieczki. Dzięki sprytowi, inteligencji i niezwykłej sprawności fizycznej Sołoniewiczom udało się wydostać z łagru i przejść przez zieloną granicę do Finlandii. to niezwykłe studium rodzenia się bolszewizmu w Rosji i funkcjonowania nowych struktur państwa totalitarnego. Autor jest wnikliwym obserwatorem procesów społecznych zachodzących w Rosji, szczegółowo opisuje także system łagrowy, zasady obowiązujące w tym wyizolowanym świecie i sposoby radzenia sobie z rzeczywistością zarówno przez władze łagrowe, jak i przez więźniów.