Rola izb rolniczych w rozwoju wsi i rolnictwa w Polsce

Wstęp Celem niniejszej pracy jest próba odpowiedzi na pytania: Jakie miejsce zajmują izby rolnicze jako zdecentralizowana administracja publiczna w systemie społeczno-gospodarczym Polski? Jaką rolę spełniają izby rolnicze w rozwoju wsi i rolnictwa? W jakim stopniu sami rolnicy zrzeszeni w izbach rolniczych -uczestniczą w trudnym procesie dostosowywania polskiego rolnictwa do standardów europejskich oraz jak rolnicy postrzegają i oceniają izby rolnicze?. Metody analizy literatury i źródeł oraz wstępna analiza wyników badań empirycznych pozwala na sformułowanie podstawowych hipotez badawczych. Po pierwsze, działalność izb rolniczych w Polsce ogranicza się do zadań o charakterze informacyjnym i opiniodawczo-doradczym na rzecz administracji rządowej i samorządu terytorialnego. Po drugie, izby postrzegane są wśród wielu rolników jako kolejna instytucja zbiurokratyzowana o partykularnych interesach. Po trzecie, oczekiwania rolników wykraczają znacznie poza możliwości prawne i finansowe działania izb rolniczych. Po czwarte, izby rolnicze mają niewielki wpływ na politykę rolną państwa. Realizacja celu badawczego wymagała zastosowania kilku wzajemnie dopełniających się metod i technik badawczych. Wśród nich wymienić należy: metodę analizy literatury, źródeł, dokumentów urzędowych i materiałów niepublikowanych, metodę historyczno-porównawczą, analizy statystycznej i metodę komparatywną, zwłaszcza w analizie porównawczej dotyczącej miejsca i roli izby rolniczej w Polsce i innych krajach unijnych. Natomiast z technik badawczych wymienić należy obserwację, ankietę i wywiad swobodny z członkami izby rolniczej. Rozprawa została oparta na literaturze przedmiotu, materiałach archiwalnych i źródłowych drukowanych oraz czasopiśmiennictwie. Ważne źródło stanowią akty prawne, statut i sprawozdania z działalności Wielkopolskiej Izby Rolniczej oraz wyniki badań empirycznych. Zakres chronologiczny rozprawy obejmuje drugą połowę XX wieku i początek XXI wieku. Wyjątek stanowi odwołanie się do genezy izb rolniczych i ich działalności w okresie zaborów (przełom XIX i XX w.) oraz do istoty polskich izb rolniczych działających w dwudziestoleciu międzywojennym (1918-1939) i krótko po zakończeniu II wojny światowej (1945-1946). Zakres chronologiczny rozprawy obejmuje drugą połowę XX wieku i początek XXI wieku. Wyjątek stanowi odwołanie się do genezy izb rolniczych i ich działalności w okresie zaborów (przełom XIX i XX w.) oraz do istoty polskich izb rolniczych działających w dwudziestoleciu międzywojennym (1918-1939) i krótko po zakończeniu II wojny światowej (1945-1946). W dziedzinie badań nad samorządem terytorialnym i samorządem gospodarczym w nauce polskiej można obecnie zauważyć dużą asymetrię. Istnieje bowiem bogata literatura na temat funkcjonowania samorządu terytorialnego (gminnego, powiatowego, samorządu wojewódzkiego), natomiast niewiele uwagi poświęca się organizacjom samorządu gospodarczego, w tym też izbom rolniczym. świadczy o tym skromna literatura przedmiotu. Konstrukcja pracy została podporządkowana osiągnięciu celu badawczego. Składa się z wstępu, sześciu rozdziałów, zakończenia i bibliografii. Spis treści