Rodzina Borgiów

Mario Puzo
8.3 /10
Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 80 ocen kanapowiczów
Rodzina Borgiów
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.3 /10
Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 80 ocen kanapowiczów
Tytuł oryginalny: The Family
Data wydania: 2003
ISBN: 978-83-7311-713-6, 9788373117136
Wydawnictwo: Libros
Stron: 448
Mamy 14 innych wydań tej książki

Autor

Mario Puzo Mario Puzo
Urodzony 15 października 1920 roku w USA (Nowy Jork)
Mario Gianluigi Puzo – amerykański pisarz, dziennikarz i scenarzysta filmowy pochodzenia włoskiego. Urodził się w rodzinie włoskich imigrantów w nowojorskiej dzielnicy Hell’s Kitchen. Jego ojciec był zawiadowcą kolei. Mieszkał z sześciorgiem rodzeńs...

Pozostałe książki:

Ojciec Chrzestny Rodzina Borgiów Sycylijczyk Omerta Ostatni Don Dziesiąta aleja Śmierć frajerom Czwarty K Mroczna arena Rodzina Corleone Sześć grobów od Monachium Mamma Lucia Ojciec chrzestny. Trylogia
Wszystkie książki Mario Puzo

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

O początkach włoskiej mafii, która sięga XV wieku i papieskiego urzędu.

WYBÓR REDAKCJI
11.07.2020

Wyruszyłam w podróż po Rzymie. Była to podróż w czasie do II połowy XV wieku, kiedy to na nowego papieża wybrany zostaje w 1492 roku Kardynał Rodrigo Borgia. Nowy pośrednik pomiędzy życiem materialnym a duchowym nadaje sobie imię Aleksander VI. " Zamyślił się nad pytaniem, czy modlitwą można zmienić przeznaczenie, czy najwyżej odsunąć w czasie to... Recenzja książki Rodzina Borgiów

@Ewelina_Czytalska@Ewelina_Czytalska × 10

Watykańska mafia

19.01.2021

Akcja rozgrywa się w drugiej połowie XV wieku. W wyniku licznych przekupstw na papieża zostaje wybrany Rodrigo Borgia i przybiera imię Aleksander VI. Jednak jego bogobojność jest tylko pozorna, jest ogarnięty rządzą władzy i pieniędzy oraz nie stroni od uciech cielesnych. Jedną z jego licznych kochanek była Vanozza z którą miał czwórkę dzieci: Cez... Recenzja książki Rodzina Borgiów

@AgaCeee@AgaCeee × 3

Puzo o najgroźniejszej rodzinie w dziejach Włoch

22.08.2015

To ostatnia powieść autora słynnego Ojca Chrzestnego (jeszcze nie czytałam, a do filmu nie zabiorę się, póki nie przeczytam książki!), wydana już po jego śmierci i dokończona przez jego wieloletnią przyjaciółkę i towarzyszkę, Carol Gino. Książka ta jest oczywiście fikcją literacką, ale autor "wrzucił" do niej od groma postaci z autentycznej hist... Recenzja książki Rodzina Borgiów

@ZaczytanaAga@ZaczytanaAga

Pierwsza rodzina mafijna

31.10.2013

Ten post, tak naprawdę nie jest łatwym do napisania postem. Naprawdę ciężko ubrać w słowa to co się działo po przeczytaniu takiej lektury, jaką jest Rodzina Borgiów. Oczywiście nie zrozumcie mnie źle, bo przez TAKĄ, mam na myśli wyjątkową i wzbudzającą wiele emocji powieścią, a nie ambitnym i zmuszającym do myślenia arcydziełem, chociaż jeszcze w p... Recenzja książki Rodzina Borgiów

@Madame_K@Madame_K

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Anjo
2024-08-29
8 /10
Przeczytane ✅Literatura piękna

Fascynująca konfrontacja z burzliwą historią jednego z najpotężniejszych rodów w dziejach, który w stronę ambicji i władzy nie wahał się sięgnąć po najbardziej skandaliczne metody. Opisując intrygi, korupcję i brutalność dynastii Borgiów, Puzo nie tylko portretuje osobistości i wydarzenia kształtujące epokę, ale również kładzie nacisk na mroczne związki Kościoła z mafią.

Rodrigo Borgia, jako papież Aleksander VI, to postać, która z całą mocą uwypukla moralny relatywizm i hipokryzję tego okresu. Jego działania, będące wynikiem pragnienia władzy przypominające dzisiejsze analizy mafijnych struktur ukazują, jak w imię władzy i ochrony rodziny potrafił łamać wszelkie zasady etyczne i moralne.

Powieść łączy w sobie elementy fikcji oraz historycznych wydarzeń, ukazując złożone relacje międzyludzkie, ambicje, zdrady i przemoc, towarzyszące upadkowi i splendorowi rodziny Borgiów.
To, co skrywa się pod płaszczykiem potęgi Kościoła, to złożona siatka ludzkich ambicji i moralnych dylematów, co czyni tę powieść równie aktualną dzisiaj, jak w epoce Borgiów. Z jednej strony autor ukazuje brutalność władzy, a z drugiej – i to jest istotne – ilustruje, jak w trudnych czasach ludzie poszukują dla siebie miejsca, często przyjmując role, które umniejszają ich prawdziwą wartość.

Zakończenie sugeruje, że świat Borgiów to niepokojące preludium do późniejszej mafijnej rzeczywistości ale równocześnie może być postrzegane jako próba zrozumienia korzeni ludzkiej amb...

× 21 | link |
@Tanashiri
2019-11-13
5 /10
Przeczytane Historyczne,...

Na tą pozycje ostrzyłam sobie zęby już od dawna. Nie pamiętam nawet skąd wzięło się u mnie zainteresowanie rodziną papieża Aleksandra VI, mimo to sporo czytałam na ich temat więc nie było u mnie wypieków na twarzy czytając książkę Puzo.
Sama nie wiem czego oczekiwałam po "Rodzinie Borgiów", autor wszak nie mógł zmienić faktów historycznych a jedynie "ubrać" je w przyzwoitą opowieść co też uczynił.
Natomiast mnie brakowało jakoś koloru. Na myśl niejednokrotnie przychodziła mi, że autor próbuje na swój sposób rozgrzeszyć Rodrigo Borgię z jego grzechów, z przekupstwa podczas konklawe, z rozrzutności, z tego że kierował życiem swoich dzieci nie mając do końca na celu ich szczęścia czy wreszcie z tego, że mimo przysięgi kapłańskiej przez jego sypialnię przewinęło się więcej kurtyzan niż przez cały Rzym. Jego ulubioną kochanką została Guilia Farnese podobno piękność, z której związkiem absolutnie się nie krył.
Tymczasem gdy czytałam opis pierwszej inicjacji seksualnej córki papieża Lukrecji i tym, że na owego szczęśliwca który będzie się z nią kochał papież wybrał swojego syna a jej brata Cezara ręce mi opadły.
Fakt to część fikcji literackiej, wszak bardzo dobrze i zgrabnie wplecionej w tą historię.
Poza tym jest w niej spora doza historii średniowiecznych Włoch jeszcze przed zjednoczeniem. I są to opisy ciekawe, nie miałam ochoty przeskakiwać kilka stron dalej aby je ominąć, jak nieraz robiłam.
Jak dla mnie jest książką przeciętną, nie porwała mnie bez re...

× 6 | link |
@Goszka
@Goszka
2013-01-05
8 /10
Przeczytane

Rodzina Borgiów - pierwsza włoska i najbardziej spektakularna w dziejach mafia. Wiele osób usłyszało o niej dopiero za sprawą serialu emitowanego przez HBO (a jeśli już tu jesteśmy to zachęcam do obejrzenia). Centralną postacią tej opowieści jest kardynał Rodrigo Borgia. Człowiek, który jest w stanie poświęcić wszystko dla kariery duchownej, władzy, ale przede wszystkim dla swoich dzieci. Powieść zaczyna się w momencie, kiedy dzieci Aleksandra VI są jeszcze małe - wraz z nimi rosła też jego władza i to właśnie usiłował nam przedstawić Mario Puzo. Książka pokazuje rodzinę Borgiów od najgorszej strony. Liczne intrygi, morderstwa, sensacje i skandale stanowią siłę napędową w tej powieści ;)

× 3 | link |
@anna.urbanska
@anna.urbanska
2012-04-16
10 /10
Przeczytane Posiadam

Puzo, mimo że przyjmuje za prawdę wiele plotek, którymi usiana jest historia rodu Borgiów, to jednak dość mocno trzyma się prawdy historycznej. Nie unika, jak każdy autor beletrystyki historycznej, własnych wtrąceń i przypuszczeń, insynuacji i ubarwień, jednak ogólnie patrząc, powieść jest mocno zakotwiczona w historii, w źródłach. Znakomicie napisana, wciągająca, przyprawiająca o zawrót głowy w chwili, gdy myśli się o tym, jaką potęgę zdołali zbudować Borgiowie i jak szybko spadli z piedestału. http://zielonowglowie.blogspot.com/

× 2 | link |
@ZaczytanaAga
@ZaczytanaAga
2015-08-22
Przeczytane

Moim zdaniem książka jest świetna. Ciężko było mi się od niej oderwać, a gdy już ją skończyłam, doznałam tego, co najkrócej nazwać można czytelniczym kacem. Nie mogłam się zabrać do niczego innego. Poza tym, Puzo zainteresował mnie samą historia Borgiów, więc dodatkowo przesiedziałam trochę czasu przed komputerem w poszukiwaniu dodatkowych informacji o nich. Sądzę, że właśnie to jest wyznacznikiem naprawdę dobrej książki - czytelnik jest nią zafascynowany jeszcze długo po skończeniu ostatniej strony.

× 2 | link |
@anu_histeria
@anu_histeria
2020-12-01
7 /10
Przeczytane

To książka, obok której nie można przejść obojętnie. Wywołuje emocje, niedowierzanie, szokuje i oburza. To książka "wysokich lotów" pisana przez Mario Puzo ponad 20 lat, dokończona przez jego przyjaciółkę i wydaną już po jego śmierci, w 2001 roku. Autor opisuje autentyczne wydarzenia okraszone fikcją literacką. Przenosimy się w czasy włoskiego odrodzenia, kiedy to Rodrigo Borgia w 1492 roku zostaje wybrany na papieża Aleksandra VI, rządzi państwem kościelnym silną ręką, dzieli majątek i władzę na swoje nieślubne dzieci.
Proza Mario Puzo bardzo przypadła mi do gustu, ma rewelacyjny sposób opowiadania. Świetnie czyta się również jego "Sycylijczyka" i "Ojca chrzestnego". Polecam!

× 1 | link |
@Krasnoludek
@Krasnoludek
2012-10-14
8 /10
Przeczytane historia okiem pisarza

Bardzo ciekawa i wstrząsająca lektura. Śledzimy w niej losy rodziny Borgiów-począwszy od ojca -Papierza oraz troje jego nieślubnych dzieci. Jak wiadomo głównym wątkiem, którym zajmuje się Puzo jest mafia- w tej lekturze poznajemy jej zalążki - podstępy, chytre plany, zabójstwa, kazirodztwo - wszystko po to, aby utrzymać potęgę. Momentami lektura mnie nudziła, odkładałam ją zniechęcona na dłuższy czas, jednak w końcu się zmobilizowałam i zaczęłam od początku - za drugim razem dużo lepiej się ją pochłaniała. Na tę lekturę trzeba mieć albo fazę, albo interesować się tamtymi czasami i tematyką, którą podejmują. Warta przeczytania, interesująca lecz w niektórych fragmentach prowadzi do drzemki;)

× 1 | link |
@jolmirek
@jolmirek
2007-09-13
8 /10
Przeczytane

Kolejna z książek Puzo gdzie zaprezentował czytelnikowi przygodę intelektualną według znanego już schematu, przez co staje się trochę nudnawy. Tym razem jednak pokusił się na zmienienie scenerii, gdyż akcja dzieje się w rodzinie papieskiej. Dobra pozycja dla wszystkich lubiących ponarzekać na kościół, powytykać im nieprawości z przeszłości.

× 1 | link |
@karolas2
@karolas2
2011-09-06
8 /10
Przeczytane

Myślałam, że książka od początku do końca jest fikcją literacką. Jakież było moje zdziwienie, gdy okazało się, że rodzina Borgiów i sam papież Aleksander VI istnieli na prawdę! Świetny obraz dwóch twarzy Ojca św. - grzesznika i duchownego, zależności i układów, poświęceń i wyrzeczeń, wojen, brutalności i piękna renesansowej Italii.

× 1 | link |
@Madame_K
@Madame_K
2013-10-31
10 /10
Przeczytane

Byłam na początku sceptycznie nastawiona do tej powieści, jednak już pierwsze strony rozwiały moje wątpliwości. Książka ciekawa, zaskakująca oraz wciągająca. Teraz tylko wyszukuję coraz to nowszych informacji na temat rodziny Borgiów, które pokazują co w książce Puzo było prawdą i fikcją.

× 1 | link |
@MonikaKrysa
@MonikaKrysa
2020-04-15
8 /10

To książka do której przeczytania zachęcił mnie serial Rodzina Borgiów . Oczywiście jak to zwykle bywa książka okazała się lepsza od ekranizacji.

× 1 | link |
@saya
@saya
2008-08-28
10 /10
Przeczytane

Uwaga! Książki nie polecam osobom mocno religijnym...łatwo o moratorium antyklerykalne tendencje. Ale dla kunsztu Puzo łatwo poddać się kuszeniu. Gorąco polecam.

× 1 | link |
@Regalia92
@Regalia92
2023-09-25
Przeczytane Poszły w świat

Najbardziej porąbana rodzina EVER.

Ojciec mówi córce, żeby przespała się z bratem... Ba, ojciec - PAPIEŻ. Wzór cnót dupczy się z inną, z inną ma dzieci i najlepiej - wygląda na to, inne też by chciał.

Tak. Pokazane jest obrzydlistwo papiestwa Borgii. Dosadnie - ile się da. Dobrze.

| link |
@malami
@malami
2014-07-09
10 /10
Przeczytane

Dobra powieść. Szybko się czyta i trzyma w napięciu. Nie raz i nie dwa potrafi nami wstrząsnąć i zaskoczyć. Polecam tą książkę.

| link |
@basiaa
@basiaa
2011-06-13
10 /10
Przeczytane

Świetna książka.Dobrze nakreślony obraz rodziny Borgiów , w tym samego papieża Aleksandra VI.

| link |
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Co by się stało, gdyby Bóg obiecał nam niebo tu, naziemi, i uczynił je łatwo osiągalnym? (...) Nie wydawałoby się wówczas specjalnie wielką nagrodą. Po cóż więc człowiek miałby dowodzić swej wiary i szczerości? Bez czyśćca nie ma nieba. Gdyby było, jak powiedziałem, jakież góry zła wyszłyby spod ręki człowieka. Ludzie wymyśliliby tyle sposobów niszczenia się nawzajem, że i samej ziemi by nie stało. To, co osiąga się bez bólu, jest nic nie warte. To, co łatwo osiągalne, jest bez znaczenia. Czlowiek stałby się oszustem, grającym w życie fałszywymi kośćmi i znaczonymi kartami. Nie byłby lepszy od zwierząt, na które polujemy. Bez wszystkich tych przeszkód, nazywanych przez nas nieszczęściami, wcale byśmy się nie radowali z dotarcia do nieba. A owe nieszczęścia są właśnie dowodem istnienia Boga, dowodem jego umiłowania rodzaju ludzkiego. Nie możemy Go winić za to, co ludzie robią sobie nawzajem. Wszystko to nasza wina i musimy ją okupić pokutą w czyśćcu.
Jeśli niczego nie kochasz, wówczas twoja władza ulega zwyrodnieniu, staje się groźna. Jest niebezpieczna, gdyż jej skutki mogą obrócić się przeciw tobie.
Nawet w czasach najgłębszego upadku obyczajów niektórzy ludzie okazywali się gorsi od pozostałych. Okrucieństwo mieli we krwi i tylko ono pobudzalo ich do życia, drażniło zmysły. Z taką samą radością torturowai swoich bliźnich, z jaką większość ludzi uprawia miłość. Oddani wymyślonemu przez siebie karzącemu i potężnemu Bogu, w niezdrowym religijnym uniesieniu przenosili się do urojonego świata swych iluzji.
Nieprzyjemności dobrze jest jak najszybciej mieć za sobą. (...) Można wtedy wrócić do normalnego życia bez miecza wiszącego nad głową.
Posłuchaj (...) Ludzie odchodzą od wiary, kiedy nie mogą znieść okrucieństw codziennego życia.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl