Cytaty z książki "Requiem dla analogowego świata"

“Wypuszczam powietrze z płuc i przewracam się na plecy. Leżę na brudnym dachu , zamkniętymi oczyma, a deszcz wypłukuje resztki myśli z mojej głowy. Słyszę tylko jednostajny szum zagłuszający świat i dobiegające z wewnątrz bicie serca, które zwalnia z każdym uderzeniem. Było tak blisko.”

“Czuję, jak każdy mięsień w moim ciele napina się, przekraczając próg bólu. Boję się, że pewnego dnia przestraszę się tak bardzo, że wszystkie mięśnie pękną z trzaskiem, coś się wewnątrz mnie rozleje, a ja padnę bez życia na podłogę(...)”

“(...) rodzice schowają mnie do drewnianego pudełka, zasypią ziemią i to będzie koniec.”

“[...], jedynie w myślach. Tam zawsze dzieje się dużo więcej niż na zewnątrz. Rodzą się i znikają marzenia, powstają alternatywne wersje wydarzeń, wizje [...]”

“Woła nas obietnica lata i tęsknota za przygodami, których jeszcze nie przeżyliśmy, ale na pewno się wydarzą i będą największe i najlepsze - i nasze.”

“Mój strach rośnie, a ja karmię go codziennymi myślami o tym, jak bardzo się boję.”

“Długo rozmawiamy o dzieciństwie, o tym, że kiedyś było łatwiej, bo wystarczyło znaleźć huśtawkę, mocno się na niej rozbujać i wyskoczyć do przodu i tam znajdowało się szczęście. ”

“Dobra muzyka ma tę właściwość, że słychać w niej twoje własne myśli. ”