Reprieve

"Reprieve " ~ J. Sander

[...] W życiu bywają takie chwile, w których ma się poczucie, że świat się zatrzymał. Tracimy kontakt z rzeczywistością. Słyszymy wszystko i czujemy, ale czy to ma jakieś znaczenie? Nie ma, nie wtedy, gdy grunt osuwa nam się spod nóg, a my nie potrafimy nic zrobić. Czujemy pustkę.

📚 Drugi tom
📚 Strata
📚 Nowa nadzieja
📚 Ból

📚Recenzja 📚

Julia Sander to autorka, która miałam na oku przy debiucie jednak wtedy z niewiadomych przyczyn nie sięgnęłam po jej książkę i dziś odbija mi się to czkawką. Biorąc do recenzji "Reprieve" oczywiście wiedziałam, że jest to kontynuacja mimo to stwierdziłam, że nie będę nadrabiać pierwszego tomu. Błąd! Ale nie dlatego, że nie wiedziałam co się dzieje.. Okroiłam się z tej historii na własne życzenie. Główna bohaterka przeżywała bolesne chwilę, cierpiała - czułam to całym ciałem. Autorka stworzyła bardzo dobrą postać, która wzbudzała smutek, ból w sercu i łzy. Choć nie znałam jej wcześniej to szybko ją zaakceptowałam i liczyłam na to, że uwolni się z tej szarej rzeczywistości. Autorka bardzo skupia się na myślach bohaterki co niekiedy może powodować zmęczenie u czytelnika. Środowisko, wydarzenia i zwroty akcji są tworzone w zupełnie innym stylu niż dotąd przyszło mi czytać. Niekiedy nieprzewidywalne, ale proste rozwiązania są najlepsze. Co do bohatera to skrywał sekrety, które w jakiś sposób mnie intrygowały, budowały napięcie... Nie mogę jednoznacznie stwierdzić czy był
...

Reprieve” drugi tom Dylogii Perdition to powieść, która już od pierwszych stron trzyma czytelnika w napięciu, wciągając go w pełną emocji historię Fallon. Główna bohaterka zmaga się z bolesną rzeczywistością – jej ukochany zniknął, a ojciec zmusza ją do ślubu z człowiekiem, którego nienawidzi. Jej życie staje się coraz bardziej kontrolowane: nie może wychodzić na cmentarz, spotykać się z kuzynem, a nawet swobodnie poruszać. Fallon stopniowo traci nadzieję, a jej świat pogrąża się w mroku.

Już w pierwszym rozdziale autorka wywołała we mnie silne emocje, doprowadzając mnie do łez. Z każdą kolejną stroną uczucia bohaterki, jak i moje własne, zmieniały się wraz z rozwojem wydarzeń.

Powieść wciągnęła mnie do tego stopnia, że zabierałam ją ze sobą wszędzie, nie mogąc oderwać się od historii. Autorka wykonała doskonałą pracę, przenosząc tę opowieść na papier – jej styl, narracja i sposób budowania emocji są naprawdę godne podziwu. Jedyne, co mogłabym uznać za drobny minus, to fakt, że niektóre wydarzenia rozgrywały się zbyt szybko. Przy tak bogatych zdolnościach pisarskich autorka mogłaby spokojnie poświęcić więcej czasu na rozwinięcie niektórych scen, pozwalając czytelnikowi jeszcze głębiej wczuć się w emocje bohaterów i atmosferę całej historii.

Mimo to, książka z pewnością zasługuje na uwagę – czyta się ją niezwykle szybko, a jej wciągająca fabuła sprawia, że świat dookoła przestaje istnieć. Z każdą stroną coraz g...