Część I prezentuje historię recepcji twórczości Henry'ego Jamesa w Polsce, wyróżniając fazy zmieniającego się zainteresowania tym autorem. Aspekt chronologiczny jest ważny, ale innym istotnym kryterium podziału jest publiczność, do której skierowane były poszczególne przekłady, recenzje, eseje popularne i prace naukowe. Celem jest sformułowanie wniosków o specyfice polskiego podejścia do Jamesa. Podstawą metodologiczną są i prace polskich socjologów literatury. Część II proponuje model krytyki tłumaczeniowej polegającej na badaniu społeczno-kulturowych uwarunkowań decyzji tłumaczy i omawia przekłady powieści Jamesa na język polski w kolejności ich ukazywania się w Polsce. Każdy rozdział poświęcony jest innej powieści ale też i innemu aspektowi pracy tłumacza. Czerpiąc z metodologii wypracowanej przez trans latologów niemieckich, ta część pracy dąży ku określeniu, choćby tylko szkicowo i prowizorycznie, inwariantów przekładowych.