Cytaty z książki "RAK. Wszystko do umorzenia"

“Nierówny chodnik wił się między burymi blokami. Zimą to jeleniogórskie osiedle przypominało pokolorowany ołówkiem karton. ”

“Kochał media. Rozkoszował się nimi i zawsze chciał w nich zaistnieć.”

“Romanowski z natury był blady. Dziś, gdy rano patrzył w lustro, stwierdził, że kac powoduje, iż jego twarz zmienia kolor na biały.”

“Wiedziała, że aresztowanie Iwo dla niej było dopiero początkiem gehenny. Teraz a sądzie, będzie musiała stanąć z nim twarzą w twarz i opowiedzieć obcym ludziom, co jej robił.”

“Skoro faktycznie ma parcie na szkło, musiał się pogodzić z zasadą: nieważne jak mówią, byleby mówili...”

“Od wejścia osadzony powinien był czuć, że znalazł się w miejscu, w którym nikt nie chce być.”

“Sprawiedliwość nie widzi pieniędzy. Widzi czyny, a zemsta z czasem boli bardziej niż te rany, które teraz wylizujesz.”

“- A jej co dolega? - drwił dalej Rak.
- Straciła przez ciebie dwieście tysięcy - przypomniał mu Cyja.
- Ona sra pieniędzmi, a pluje się o taki bobek?”