Puszka Pandory

Życie Morgan wcale się nie uspokoiło. Co prawda mąż został znaleziony, ale jego stan jest fatalny, przebywa w śpiączce. Teściowa ją nienawidzi, przyjaciel okazuje się zdrajcą, mężczyzna z przeszłości nie daje za wygraną, a życiu jej i dzieci grozi ogromne niebezpieczeństwo. Jednak i tym razem kobieta nie zamierza się poddawać, a zamiast siedzieć z założonymi rękami, zaczyna działać. Już nie praca jest na pierwszym miejscu, nie patrząc na nic, ma zamiar zabrać dzieci i uciec gdzieś, gdzie nikt jej nie znajdzie, gdzie będą bezpieczni. Tylko najpierw musi zapewnić bezpieczeństwo mężowi, na ochronę policji nie chce liczyć. Najpierw prosi o pomoc teściową, ta jednak odmawia, a Morgan znajduje inne rozwiązanie. Umieszcza męża w prywatnym ośrodku, a następnie wraz z dziećmi wyjeżdża z kraju. Trafia do Polski, do małej miejscowości i liczy, że decyzja, jaką podjęła, jest słuszna. Czy ma rację? Czy będzie bezpieczna? Co stanie się z jej mężem? Jak potoczy się dalsza znajomość jej i mężczyzny, który kiedyś złamał jej serce? Jakie niespodzianki szykuje jej życie?

Książka jest kontynuacją książki pt.: „Odwet”, która mnie się podobała. Jak wypadła „Puszka Pandory”? No cóż, moim zdaniem jest słabsza, a wszystko przez to, że autorka zbyt mało rozwinęła zakończenie. Według mnie powinno być o 100 stron więcej, wtedy byłaby dużo lepsza. Oczywiście to jest moje zdanie.
Mimo wszystko książka mi się podobała. Akcja szybka, z ciekawymi zwrotami. Czytało się ją bardzo szybko, a po...

Wiecie zapewne czym jest „Puszka Pandory”. To taka skrzyneczka, z której po otwarciu wysypują się liczne nieszczęścia. I takie jeden po drugim dopadły Morgan.

Morgan to kobieta spełniona zawodowo, ale jak to w życiu bywa nic nie jest nam dane na zawsze. Firma, w której pracuje to Armando Corporation. Pewnego dnia zostaje publicznie aresztowany prezes tej świetnie prosperującej firmy. Wydarzenie to spowodowało, że miejsce pracy Morgan przechodzi kryzys. Zdenerwowana i przytłoczona bohaterka postanawia uciec, gdzieś gdzie nikt jej nie znajdzie. Jej wybór to Polska, do której udaje się wraz z synem. Od teraz Morgan to Agata Kowalski. Ale czy dobrze zrobiła udając się do miejscowości, która bardzo różni się od tego co znała do tej pory? Czy przeszłość, od której próbowała uciec nie upomni się o nią? Przekonajcie się sami.

Książka nie jest gruba i czyta się ją szybko. Język jakim posługuje się autorka jest prosty. Bardzo interesowało mnie jak główna bohaterka odnajdzie się w Krzykos, w miejscowości, zapomnianej przez Boga i bardzo odbiegającej od jej realiów. Były momenty irytujące jak i momenty zabawne.

„Puszka Pandory” to kontynuacja powieści „Odwet”, której żałuje, że nie miałam okazji przeczytać. Lektura ta to po części powieść obyczajowa a po części przypomina kryminał lub powieść sensacyjną. Zakończenie książki nie jest takie oczywiste i zaskoczyło mnie. Książka ze względu na swoje gabaryty jest odpowiednia by ...