Punkt zwrotny

„To ludzie i ich życia tworzą historię”

Uch, cóż za książka… trudno przekazać, ubrać emocje w słowa… Zupełnie inny opis piekła, jaki ludzie ludziom zgotowali.

II wojna światowa, listopad 1942 roku i 40 opowieści z życia, 40 ludzkich głosów zebranych przez Autora. Mozolna praca, ogromna wiedza historyczna, empatia, piękny język, lekkość przekazu, zebrane fragmenty listów, pamiętników, wspomnień wszystko to tworzy spójną historię. Zwykli, niezwykli ludzie i ich zwyczajne, przerażające, zupełnie odmienne, wielowymiarowe historie. Jest bardzo osobiście, autentycznie, chwilami intymnie. Obce sobie osoby, które łączy jedno - wojna. Hélène nosi z dumą żółtą gwiazdę na ramieniu, udaje, że się nie boi. John służy 83 Dywizjonie RAF-u, właśnie uzmysłowił sobie, że ze wszystkich członków załogi, z którymi w styczniu rozpoczynał służbę, został on i Bill. Sowiecki żołnierz walczący pod Stalingradem, poetka z Leningradu, koreańska niewolnica, więzień Treblinki. Różne perspektywy, zwyczajna codzienność, a obok heroiczne czyny.

Przejmujący dramat jednostki. Groza wojny w całej okazałości. Targające emocje, strach, obawa, rozpacz, ciągła niepewność, napięcie, tęsknota, trudne decyzje, walka o przetrwanianie, walka o jutro, walka o życie. Przegrani i zwycięscy. Świat balansujący na krawędzi.

Genialna książka! Porusza, całkowicie przykuwa uwagę, jest trudna, nietuzinkowa, zaskakująca i całkiem spora, ponad 640-stronicowe tomiszcze. Dużym atutem są umiesz...

Nawet jeśli początkowo byłem nieco sceptyczny względem takiej formy, dałem się wciągnąć w wir narracji. W chaosie odnalazłem naprawdę interesujące historie, choć forma ich podania do samego końca przypominała mi zabawę konwencją, przekombinowaną zabawę. Coś jak z „Atlasem chmur”, który nie dał mi się nacieszyć w pełni naprawdę urzekającą historią. Cały czas bowiem skaczemy. Kontynenty, ludzie, zdarzenia. Poszczególne opowieści są maksymalnie poszatkowane, poprzetykane, a sama liczba opowiadanych symultanicznie historii uniemożliwia pełne skupienie. Nie zrozumcie mnie źle, Englund napisał naprawdę interesującą książkę, ale ze względu na formę nie mógł z niej wydobyć całego potencjału. Mini-historii było bowiem zbyt wiele, by można im było bez trudu podołać, usystematyzować i jeszcze wyciągnąć jakieś sensowne. Z chaosu wyłonił się wprawdzie obraz nadchodzącego końca wojny dostrzegalnego na horyzoncie doświadczeń jednostek znajdujących się w skrajnie różnych sytuacjach i miejscach, ale mnie jako czytelnika kosztowało sporo nerwów i wysiłku intelektualnego, by dotrzeć do końca podróży. Jest w tym jednak coś intrygującego, może dlatego że Englund bazuje na anegdotach, ciekawostkach. A może to ciekawość zakończenia pojedynczych historii napędza do czytania? Nie mogę powiedzieć, że książkę zmęczyłem, choć racjonalnie właśnie tak bym to określił. Coś mnie w niej jednak urzekało. Nie ulega wątpliwości, iż autor sięgnął po historie mało znane, znajdujące się raczej na peryferiach ...

Książka Petera Englunda przypadnie do gustu miłośnikom historii, którzy cenią sobie dobrze udokumentowane losy wojenne. Widać, że autor włożył w napisanie tej książki sporo wysiłku i co ważne, posiada rozległą wiedzę historyczną.

Punkt zwrotny. Listopad 1942. 40 osobistych historii z najważniejszego miesiąca II wojny światowej to niezwykła książka, która wstrząsa czytelnikiem i zostaje z nim na długo. To opasłe tomiszcze zawiera poruszające wspomnienia, które opisują bolesny opis wojny. Po raz kolejny możemy spróbować zmierzyć się z bestialstwem i grozą tamtych czasów. Książka składa się z 40 opowiadań, które autor spisał na podstawie wspomnień i pamiętników zwykłych i zarazem niezwykłych ludzi. Znajdziecie w niej całą gamę emocji, dramatów i przygód naszych bohaterów. Każdy inny, a jednak łączy ich to samo – otaczająca wojna, która niesie ze sobą falę śmierci. To 640 stron mocnych wrażeń, wzbogaconych o zdjęcia. Dosłownie gruby kaliber, który po raz kolejny udowadnia, że wojna i człowieczeństwo nie idą ze sobą w parze. Niesamowita, wciągająca i chaotyczna. Jedynym minusem był dla mnie wspomniany chaos, ponieważ wolę w całości skupić się na jednej historii i później przejść do kolejnej niż przeskakiwać po poszatkowanych relacjach, ale to nic w porównaniu z dobrą jakością, jaką prezentuje ta książka. Polecam!