Książka jest pierwszym środkowowschodnim pamiętnikiem rodzinnym sprzed akcesji do UE, spisanym w Gdańsku przez Beatę Puczynę i jej córki: Maję i Lidię Puczanki. Beata Puczyna jest dziennikarką i menadżerem mediów, zawodowo związana z Polskapresse o/Prasa Bałtycka; Maja jest studentką skandynawistyki na Uniwersytecie Gdańskim, Lidia jest absolwentką gdańskiej „trójki”. Panie postanowiły opisać swój ostatni, bardzo burzliwy rok życia. Każda z nich przebywała w innej części Europy. Z powodu rozstań, podróży i tęsknot, tworzyły w listach i mailach familijny pamiętnik, swoistego rodzaju sagę polsko-norweską, pisaną od wiosny 2002 do wiosny 2003 r. Powstał zapis wydarzeń i doświadczeń jednej gdańskiej rodziny z jednego, aczkolwiek niezwykłego dla niej roku. Roku wypełnionego podróżami i zagranicznymi studiami. Panie bardzo ciekawie opowiedziały o swoich poglądach, obserwacjach, wrażeniach z pobytu w różnych częściach świata (m.in. USA, Włochy, Skandynawia, Wielka Brytania). Udowodniły, że są obdarzone tzw. „genem ciekawości świata”.