Ptaki ciernistych krzewów

"Ptak z cierniem w piersi wypełnia niezmienne prawo. Coś niezrozumiałego pcha go, by przebił się i zginął, śpiewając. W chwili gdy cierń wchodzi w ciało, nie pojmuje jeszcze, że to śmierć. Śpiewa i śpiewa, aż zabraknie mu tchu. Lecz my, gdy wbijamy ciernie w nasze piersi, jesteśmy świadomi, a mimo wszystko robimy to. Mimo wszystko".

Myślę, że większość z Was wie chociaż ogólnie, o czym jest ta historia. Ja też gdzieś miałam w pamięci urywki serialu i to była największa przeszkoda w czytaniu. Nastawiłam się na zakazane romansidełko księdza z pannicą, a ta książka wjechała mi czołgiem w emocje, na co nie byłam przygotowana. Takie "Wichrowe wzgórza" zupełnie do mnie nie trafiły, ale za to historia burzliwej miłości Meggie i księdza Ralpha zrobiła na mnie duże wrażenie. W ogóle historia rodu Clearych pełna jest wzlotów i upadków, chwil szczęśliwych i rodzinnych tragedii. Colleen McCullough postarała się o bardzo wyraziste postacie kobiece. Od złośliwej Mary Carson, przez chłodną Fee Cleary aż po zbuntowaną Justynę. Z główną bohaterką, Meggie, przeżyjemy właściwie całe jej życie, poznamy ją bardzo dokładnie, pewnie nie raz można się na nią złościć, innym razem jej serdecznie współczuć. Nie sądzę, żeby można było potraktować ją obojętnie. Ralph de Bricassart również nie jest tylko zwykłym księdzem, który złamał ślub czystości. Poznamy całą jego walkę wewnętrzną między wygórowaną ambicją, próbą służenia Bogu, a ziemską miłością do kobiety.

...

Książkę zamierzałam przeczytać już dawno temu ale za każdym razem odkładałam ją na później. Powód? Bo to romans, którego w książkach wręcz nie trawię i od takich zwykle trzymam się z daleka. Zwykle...bo od czasu do czasu zdarza mi się łamać w tym względzie swoje żelazne zasady ale tylko w wyjątkowych przypadkach i jestem zdania, że "Ptaki ciernistych krzewów" właśnie do takich wyjątków należą...

Nie jest to jednak rozmemłana i klasyczna opowiastka o zakazanej miłości, niosącej posmak tajemnicy czego najbardziej się obawiałam. Takie wyobrażenie o książce wyniosłam z tak chętnie kiedyś oglądanego, słynnego serialu, z którego najbardziej zapamiętałam właśnie ten wątek romansowy między Maggie Cleary, a charyzmatycznym i inteligentnym Ralphem de Bricassart. Sięgnęłam po książkę i....zdumiałam się. Powieść nie koncentruje się bowiem tylko i wyłącznie na skomplikowanych relacjach uczuciowych wspomnianej wyżej pary bohaterów, które są tutaj - na szczęście- tylko tłem dla całości historii. Zmagania całej gamy postaci z przeciwnościami losu, trudnościami z którymi muszą się mierzyć, oraz tajemnicami które układają się w skomplikowaną i przejmującą historię trzech pokoleń rodziny Clearych, to jedno. Tuż obok dramatycznych losów Maggie i jej bliskich autorka kreśli także bogatą historię oraz zamiany społeczne, polityczne i kulturowe zachodzące na przestrzeni lat w Nowej Zelandii i Australii, opisuje malownicze ale często bardzo surowe pejzaże tych miejsc oraz ciężka pracę m...

Dziewczyny, czytajcie!
Chłopcy, też czytajcie!
Czytajcie, na Boga, CZYTAJCIE!

,,Pewna legenda opowiada o ptaku, który śpiewa jedynie raz w życiu, piękniej niż jakiekolwiek stworzenie na ziemi. Z chwilą gdy opuści rodzinne gniazdo, zaczyna szukać ciernistego drzewa i nie spocznie, dopóki go nie znajdzie. A wtedy wyśpiewując pośród okrutnych gałęzi, nadziewa się na najdłuższy, najostrzejszy cierń. Konając, wznosi się ponad swój ból, żeby prześcignąć w radosnym trelu słowika i skowronka. Jedną, najświętniejszą pieśnią, za cenę życia. Cały świat zamiera, aby go wysłuchać, uśmiecha się nawet Bóg w niebie. Bo to, co najlepsze trzeba okupić ogromnym cierpieniem... Przynajmniej tak głosi legenda".
Nie pamiętam kiedy tak bardzo trzęsły mi się ręce podczas pisania recenzji. Skoro tego nie pamiętam zaryzykuję stwierdzenie, że nigdy. To nie przez, a dzięki historii z jaką przyszło mi się zmierzyć. Ptaki ciernistych krzewów pamiętam z dzieciństwa z ekranu telewizora. Długo nie rozumiałam tego dzieła. Kobieta zakochana w księdzu, a ksiądz w kobiecie. Pomyślałam, że miłość jest jednak dziwna i popłakałam się. Wystraszyłam się tego, że zakocham się kiedyś w koledze z klasy, który siedzi ze mną w ławce, a wcale mi się nie podoba. Jednak od tego czasu wydoroślałam i sporo rzeczy rozumiem.
Przed przeczytaniem książki obejrzałam jeszcze raz serial. Wzruszyłam się tak jak nigdy. Kiedy ochłonęłam zabrałam się za trudno dostępną książkę. Początkowo nie dostarczyła mi tyle emocji co historia z ekranu. Ale czytając znajome fragmenty emocje puściły. Miłość jest tru...