Opinia na temat książki Przewodnik po Polsce z filozofią w tle. Tom II Dolny Śląsk

"Przewodnik po Polsce z filozofią w tle" Grzegorza Sendereckiego to ciekawa pozycja łącząca w sobie typowy przewodnik krajoznawczy z książką o historii i filozofii. Sięgnęłam po nią z uwagi na to, iż drugi tom serii opowiada o Dolnym Śląsku, regionie który zdaje się być niezwykle tajemniczym i pięknym (koniecznie muszę też zajrzeć do tomu pierwszego, który omawia moją rodzinną Wielkopolskę). Książka przybliża nam dzieje wielu dolnośląskich miejscowości - Wrocławia, Strzegomia, Jeleniej Góry, Zgorzelca, Legnicy... itd. Nie skupia się jedynie na rysie historycznym omawianych miast, lecz przedstawia wybitne postacie związane z regionem. Niewielu z nas pewnie zdaje sobie sprawę, że z Dolnego Śląska pochodziło kilku noblistów - zdobywali oni jednak nagrodę dla Niemiec i USA. Z Karkonoszami, a konkretnie ze Szklarską Porębą i podjeleniogórskim Jagniątkowem związany był niemiecki dramaturg i powieściopisarz Gerhart Hauptmann, laureat literackiej Nagrody Nobla z 1912. We Wrocławiu mieszkał ekonomista Reinhard Selten (nagroda w 1994 roku). "Przewodnik po Polsce" przybliży nam miejsca, w których mieszkali, z którymi związane były ich losy, niekiedy dramatyczne. Zabrakło mi tu przedstawienia innych sylwetek wybitnych osób pochodzących z Dolnego Śląska...ale wówczas ksiązka byłaby znacznie grubsza 😉 Drugim minusem są fotografie, których jest stanowczo za mało i są zbyt ciemne, niewyraźne. Szkoda wielka, że wydawnictwo nie zwróciło większej uwagi na szatę graficzną - książka z pewnością byłaby dużo bardziej atrakcyjna i zachęcała, by się z nią zapoznać. Może przy następnym wydaniu... ?

Ja przeczytałam "Przewodnik..." z przyjemnością, koncentrując się na "smaczkach" (jak np. opisie procesów o czary czy burzliwych historiach z życia księżnej Daisy lub Gerharta Hauptmanna), jednakże z całą pewnością nie jest to ksiażka "dla każdego". Sądzę, że skierowana jest przede wszystkim z myślą o czytelnikach zainteresowanych filofią oraz historią. Nie znajdziemy tu bogatych opisów dzieł architektonicznych regionu, a jedynie powierzchowne opisy miejsc, z którymi związane były losy znanych osób. Za każdym takim miejscem idzie w parze opowieść o tezach i ideach filozoficznych - tego w moim mniemaniu było nieco za dużo, no ale cóż - tytuł książki zobowiązuje.