Autorka podjęła bardzo ważny temat: rozwoju umiejętności zachowania przestępczego człowieka pod wpływem negatywnych, często patologicznych warunków życia rodzinnego, a także późniejszego, jakim jest życie w małżeństwie lub w związku partnerskim. [...] Materiał badawczy został zebrany metodą biograficzną. Łącznie zbadano 66 skazanych mężczyzn oraz 21 osadzonych kobiet, razem 87 osób, co – jak na warunki zakładów karnych: w Krzywańcu i Aresztu Śledczego w Nowej Soli – jest wystarczającą liczbą reprezentatywną. Autorka, zebrawszy materiał badawczy, dokonała stosownych porównań, m.in. w zakresie samopoczucia w więzieniu mężczyzn recydywistów i nierecydywistów oraz w podobnym układzie skazanych kobiet. Ustaliła ona stopień ich przystosowania do warunków penitencjarnych, podatność na resocjalizację penitencjarną, interakcje z rodzinami (w tym z dziećmi), ich wpływ na uspołecznienie, poczucie bezpieczeństwa, aktywność, plany po wyjściu na wolność. Autorka ustaliła m.in., jak więźniowie reagują na ofertę resocjalizacyjną, czy skłonni są z niej skorzystać, czy wykluczają kolejny pobyt w więzieniu czy też nie, jaki jest ich stosunek do personelu wychowawczego, do pracy, do szkoły itp. Dr Toroń odkryła krytyczne ustalenia skazanych, którzy uznali, iż nie ma resocjalizacji bez dobrej woli skazanych w tej sprawie, bez posiadania pozytywnych planów życiowych oraz bez postanowienia o zmianie dotychczasowego trybu życia i bez zabezpieczenia im stosownych warunków penitencjalnych. Uważam książkę dr Barbary Toroń za bardzo wartościową, opartą na dobrym warsztacie badawczym i bogatej literaturze, a także za dobry materiał poznawczy i bardzo dobry materiał dydaktyczny. Książka powinna służyć penitencjarystom, studentom oraz pracownikom naukowym zajmującym się problematyką odbywania kary pozbawienia wolności w Polsce. Z recenzji prof. dr. hab. Henryka Machela Tematyka podjęta w książce jest ważna i aktualna, a perspektywa zaprezentowana przez Autorkę – interesująca, interdyscyplinarna, najbliższa pedagogice, socjologii i kryminologii. Książka przyczyni się do wzbogacenia wiedzy z zakresu pedagogiki resocjalizacyjnej, pedagogiki penitencjarnej, socjologii i kryminologii. Wpisuje się ona w nurt dyskusji nad znaczeniem badań biograficznych w naukach społecznych. Z recenzji prof. dr hab. Anny Nowak