Cytaty z książki "Przerwane milczenie"

“Człowiek samotny często przywiązuje się do ludzi, którzy go w jakiś sposób ranią, a to właśnie dlatego, że nie ma nikogo innego.”

“Ciekawe, jak długo i ilu jeszcze z nas będzie płacić za błędy naszych rodziców i jak długo oni te błędy, ciągnące się za nami latami, będą popełniać.”

“Wolę żyć wyobrażeniami niż rzeczywistością, złudzenia nie bolą tak, jak mylna interpretacja człowieka, przecież cierpimy, gdy okazuje się on inny, niż zawsze zakładaliśmy.”

“Chyba nikt nie chciałby, by jego rodzice znali go tak, jak on zna samego siebie...”

“Trudno nam przyznać się im, że cierpimy. Boimy się niezrozumienia. Boimy się odtrącenia. Strach odezwać się we własnym domu.”

“Zabawne, że to właśnie ci ludzie, którzy dali nam życie, wiedzą o nas najmniej, podczas gdy my wszyscy zwierzamy się po kątach obcym, szukając zrozumienia i wsparcia, których z jakichś powodów nie możemy dostać we własnym domu.”

“Są takie rzeczy, przez lata chowane gdzieś głęboko, które nie chcą wychodzić na światło dzienne, które są zbyt osobiste, które zbyt człowieka dotykają, by mógł on o nich rozprawiać na głos.”

“Czasami nie chodzi o zrozumienie, stanowi ono zaledwie początek wszystkiego [...]”