7. tom w serii Instytutu Pamięci Narodowej i Ośrodka Myśli Politycznej ,,Z archiwów bezpieki - nieznane karty PRL"
"Przeciw czerwonej dyktaturze" - książka ukazująca różne oblicza oporu przeciwko rządom komunistycznym w Polsce.
,,We współczesnej debacie o najnowszej historii Polski często stawiane są tezy mające świadczyć o powszechnej asymilacji społeczeństwa do komunistycznej dyktatury. Zwraca się więc uwagę na społeczne odruchy przystosowawcze i wskazuje na faktyczną słabość opozycji, która zyskała wymiar prawdziwie masowy dopiero w latach 80-tych. Według zwolenników tego poglądu nie było podziału na ,,nas" - społeczeństwo i ,,ich" - narzuconą komunistyczną władzę... My i oni mieliśmy być tak samo ,,umoczeni" w mniejsze lub większe grzechy totalitarnego reżimu... Fakty przeczą takiej tezie. [...] W ciągu niemal półwiecza czerwonej dyktatury społeczeństwo polskie odnajdywało zróżnicowane drogi manifestowania swego braku zgody na komunistyczne rządy. Opór nigdy jednak nie zgasł, a konieczność stosowania terroru przez wszystkich sowieckich namiestników od Bieruta i Gomułki po Jaruzelskiego, świadczy o obcości tej władzy ".
Ze Wstępu
"Przeciw czerwonej dyktaturze" - książka ukazująca różne oblicza oporu przeciwko rządom komunistycznym w Polsce.
,,We współczesnej debacie o najnowszej historii Polski często stawiane są tezy mające świadczyć o powszechnej asymilacji społeczeństwa do komunistycznej dyktatury. Zwraca się więc uwagę na społeczne odruchy przystosowawcze i wskazuje na faktyczną słabość opozycji, która zyskała wymiar prawdziwie masowy dopiero w latach 80-tych. Według zwolenników tego poglądu nie było podziału na ,,nas" - społeczeństwo i ,,ich" - narzuconą komunistyczną władzę... My i oni mieliśmy być tak samo ,,umoczeni" w mniejsze lub większe grzechy totalitarnego reżimu... Fakty przeczą takiej tezie. [...] W ciągu niemal półwiecza czerwonej dyktatury społeczeństwo polskie odnajdywało zróżnicowane drogi manifestowania swego braku zgody na komunistyczne rządy. Opór nigdy jednak nie zgasł, a konieczność stosowania terroru przez wszystkich sowieckich namiestników od Bieruta i Gomułki po Jaruzelskiego, świadczy o obcości tej władzy ".
Ze Wstępu