Opinia na temat książki Przebudzenie

Książka jest zapisem kolei życia Jadwigi, którą poznajemy jako wiekową, nieco już schorowaną kobietę, która wspomina owe życie. A jedno czego nie można o nim powiedzieć, to że było nudne i przewidywalne. Jadwidze przyszło żyć w burzliwych czasach zawieruchy historycznej, więc i jej życie musiało mocno ewoluować, by mogła przetrwać. Szczęśliwe dzieciństwo, cudowne początki małżeństwa... i nagle wojna wszystko zabrała. Kobieta została sama z dzieckiem, więc była zdeterminowana by przetrwać i zapewnić synowi dobre życie. A że był on już jednym bliskim jej człowiekiem, jedynym mężczyzną jej życia, to i ona stała się zaborcza.

Nie mogę powiedzieć, że książkę czyta się szybko i łatwo, chociaż gdy już akcja wciągnie jest o wiele lepiej. Na pewno atutem książki jest kontekst historyczny i pokazanie go od strony zwykłej kobiety, to jak zmienia się jej podejście i poglądy na wiele spraw, jak musi przystosować się do zmieniających się uwarunkowań i radzić sobie, zdana tylko na siebie. To również autentyczny obraz samotności kobiety, która poświęcając się dla dobra syna i przetrwania trudnych czasów, zatraciła gdzieś siebie.