Opowieść napisana w formie pamiętników czterech byłych więźniów nazistowskich obozów koncentracyjnych, którzy w pierwszych powojennych latach powrócili z Zachodu do kraju zwanego w tamtych latach Polską Ludową i zaczynają wcale niełatwy proces dostosowania się do zastanej rzeczywistości, systemu, o którym niewiele wiedzą i którego w gruncie rzeczy nie rozumieją. Książka daleka jest od sławienie PRL, ale też daleka od nienawiści, opluwania tamtej epoki i kół sprawujących władzę. Książka skłania do przemyślenia tamtych lat, do obiektywnej oceny, do zrozumienia tego, co wniosła ona do naszej historii, tak w sensie negatywnym, jak i pozytywnym.