"Prezydent Rzeczypospolitej po 1989 roku. Ujęcie porównawcze" to książka analizująca, z perspektywy prawnokonstytucyjnej, lecz przede wszystkim politologicznej, problematykę modelu polskiej prezydentury w latach 1989-2000; od restytucji urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej do zakończenia pierwszej kadencji Aleksandra Kwaśniewskiego. Tło porównawcze stanowią rozwiązania ustrojowe oraz kontekst polityczny w wybranych państwach Europy Środkowo-Wschodniej. Istotne bowiem wydaje się spojrzenie na instytucję polskiego Prezydenta przez pryzmat cech wspólnych i odmienności, występujących w naszym regionie Europy. Autor stara się dowieść tezy, że Prezydent RP nie jest organem jedynie symbolicznym, pełniącym funkcje notariuszowskie, pełni natomiast rolę strażnika prawidłowego i harmonijnego działania systemu politycznego.