Dociekania autora koncentrują się na zasadniczym dylemacie konstytucjonalizmu i nauk politycznych: w jaki sposób najlepiej zapewnić równowagę między konstytucjonalizmem a demokracją? Autor rozpatruje działalność najmłodszych sądów konstytucyjnych, wyłonionych po upadku komunizmu w Europie Środkowej i Wschodniej, na tle drobiazgowej analizy porównawczej i teoretycznej współczesnej kontroli konstytucyjności prawa. Kreśląc szczegółowy portret sądownictwa konstytucyjnego w regionie, autor przekonuje, że ocena dokonań sądów środkowo-wschodnio-europejskich nie jest bynajmniej jednoznaczna.