Prawo linii

"Problem z ludźmi był jednak taki, że w momencie gdy pozwoliłaś sobie na uznanie, że ludzie są z gruntu dobrzy, od razu udowadniali ci, że się myliłaś"

To druga książka tej koreańskiej pisarki, jaką miałam okazję i przyjemność przeczytać. Bo czytanie każdej świetnie napisanej książki to przyjemność, nawet jeśli jej treść do najprzyjemniejszych nie należy. Tak jest właśnie w tym przypadku.

Pyun Hye-Young opowiada czytelnikowi smutną historię dwóch zupełnie obcych sobie kobiet i poniesionych przez nie strat. Kobiety się nie znają, nie mają nawet pojęcia o swoim istnieniu, a jedyne, jak by się wydawało, co ich łączy to strata bliskiej osoby.

Jedna straciła w pożarze swój dom i ojca, druga swoją młodszą przyrodnią siostrę, którą zabrał całkiem przeciwstawny żywioł, woda. Ale czy to jest naprawdę wszystko, co łączy te dwie kobiety?? Dlaczego jedna drugiej szuka i czy ją w końcu znajdzie??

Niektórzy dopatrują się w tej książce analogii do samego kraju Korei Południowej, do nierówności społecznych, jakie tam panują, do faktu, że jak masz kasę, możesz wszystko, a jak jej nie masz...cóż, jesteś po prostu pozostawiony samemu sobie. Pewnie coś w tym jest, ale przecież tak jest wszędzie, nie tylko w Korei. Pieniądze to władza...

Ja jednak skupiłam się na czymś ciut innym, na tym, w jaki sposób mami się ludzi wielkimi pieniędzmi, a jak to "zdobywanie" ich, wygląda naprawdę. Mówię tu o marketingu wielopoziomowym. Temat ten jest mi bliski o ...