Opinia na temat książki Pozdrowienia z Wrocławia

Trzeci tom, to wejście we wrocławskie życie rodziny Szuba. Ada decyduje się na podjęcie życiowej decyzji i rozstaniu się z meżem tyranem, co w tamtych czasach jets decyzją niezwykłą. Zalezy jej jednak na tym, aby dzieci odzyskały spokój.
Józka wreszcie wychodzi z koszmaru wojennego i zaczyna żyć chwilą obecną. Nawiązuje kontakt z dawnym przyjacielem z dzieciństwa, mieszkającym w Londynie.
Nie jest łatwo Neli, która wciąż boryka sie z prześladowcą, a ten nie zamierza odpuscić.
Ten tom to powrót do czasów PRLu, tego siermiężnego, gdzie zdobycie czegokolwiek było cudem. To także mozolny powrót do normalności. To bohaterowie, mający takie same problemy jak wszyscy, to ogromne pragnienie takiego zwykłego życia.
Trochę zaskakuje mnie zakończenie, takie oderwane nagle od całości, gdzie początkowo nie można się zorientowac kto jest kim. I ta tęsknota za Lwowem.