Opinia na temat książki Portret mordercy

Jak sam tytuł mówi, książka jest opowieścią o portrecie mordercy. Nie rozpoczyna się już samą historią, tylko zagadką, w jaki sposób zginął senior rodu i dlaczego. Po opisaniu zapytania, zostają nam przedstawieni członkowie rodziny. Wpierw pobieżnie, a następnie zostają rozłożeni na czynniki pierwsze. Dowiadujemy się o kolejności przyjścia na świat, wykonywanych zajęć oraz całej rodziny w skład której wchodzi syn pana domu. Zatrzymaliśmy się tu w czasie jego zgonu, więc historia postaci jest opisana właśnie do tego czasu. Jeśli ktoś miał lat czterdzieści, to do czego przez ten czas zdążył dojść, jakie były jego miłości, co było jego pragnieniem oraz w jakim stanie znajduje się obecnie. Poznamy również samego zmarłego i styl życia w jaki sposób korzystał ze swoich przywilejów. Te opisy czyta się lekko i we wszystkich doszukiwałam się tego czegoś, co sprawiło, że ktoś posunął się do zbrodni. Co ciekawe, w plusach była opisana tylko jedna postać. Co rusz również podkreślono, że ona nie żyje. Reszta była zwyczajnymi obibokami, którzy przedkładali swoje dobra nad innych. Poczytamy tutaj o zdradach, kochankach do utrzymania oraz stratach materialnych do jakich dochodziło w wyniku zatajenia swoich niecnych uczynków. Dowiemy się też jak niedobrym ojcem był denat. Przez wszystko przewija się klimat świąt, choć to postacie zabierają tą atmosferę swoim obyciem. Powiedziałabym nawet, że w tej historii chodzi o naukę pisania kryminału. O pokazaniu co skłania ludzi do takiego zachowania, które zaskutkowało śmiercią. W końcu jest to ,,Portret mordercy" i to właśnie on będzie tu zabierał uwagę. Taką opowieść pod okiem psychologa, który rozkłada wszystko na czynniki pierwsze, by złożyć je w całość. Koniec książki co ciekawe zaskakuje, bo wychodzą nowe fakty. Czasy w jakich toczy się opowieść to przeszło dziewięćdziesiąt lat temu, więc i klimat jest pod nie dostosowany. Taki połączenie Agaty Christie, Sherlock Holmesa i Remigiusza Mroza. Jest to dobra lektura, którą polecam przeczytać:-)