Pomarlisko

Żebym ja wiedziała, że to tak hipnotyzująca książka, to przeczytałabym ją zaraz po przyjściu. To totalnie moje klimaty, cmentarz, trupy i praca nad ciałem człowieka po śmierci. Zawsze mnie ciekawiło co się dzieje ze zmarłym powiedzmy w szpitalu. Gdzie jest przechowywany, co z nim robią i co się z nim dzieje zanim trafi do trumny. Wiem, nietypowe zainteresowanie:-) Ale na każde moje pytanie uzyskałam tu odpowiedź. To była fascynująca historia, gdyż powiedzmy, że mistrz uczył tutaj wszystkiego swojego ucznia. Przyuczenie do obchodzenia się z ciałem zajmowało całe trzy dni i najważniejsze, czym trzeba było dysponować, to siłą i cierpliwością. Tutaj liczył się też czas, gdyż stężenie pośmiertne potrafi mocno namieszać, kiedy pozostawiony trup nie był w pozycji w jakiej powinien był się znajdować. Jednak i na to znali wspaniały sposób. Nie raz słyszałam o łamaniu kości, ale takich nowinek jak tu z książki się nie spodziewałam. Spotkacie tutaj możliwość bycia trupem na wszystkie sposoby. Trup, który chorował, który zginął niespodziewanie, znaleziony już sztywny, samobójca i inne, które trzeba było przyszykować do pogrzebu tak, by wyglądali na spokojnych, a najlepiej jeszcze szczęśliwych. Nie tylko wyciągnięcie z nich organów, upchnięcie waty tu i tam, zeszycie niektórych warstw skórnych, które mogą niespodziewanie się otworzyć przeprawiając żałobników o palpitację serca. Uwierzcie mi, że ci co nie chcą tego wszystkiego wiedzieć, to lepiej niech jej nie czytają. No chyba, że je...