Posługując się prostym, wręcz reportażowym, a zarazem poetyckim stylem, Colm Tóibin, ukazuje zmagania bohaterki, która pragnie pogodzić wolność z potrzebą tworzenia - malowania.
Katherine, marząc o życiu artystki, opuszcza męża i synka i wyjeżdża z Irlandii do Hiszpanii. W Barcelonie poznaje Miguela, anarchistę, weterana wojny domowej z 1939 roku. Razem wyjeżdżają w Pireneje, gdzie rozpoczynają wspólne życie. Przeszłość jednak ich dogania i Katherine na nowo musi określić swój stosunek do Miguela, do malarstwa oraz do innego mężczyzny, którego spotyka w Hiszpanii - Michaela Gravesa, dzięki któremu odkrywa Irlandię, jakiej nigdy nie znała.