Cytaty z książki "Policjanci. W boju"

“Uważasz, że policjant musi mieć powołanie?
Dokładnie tak. Nikt nie jest dobrym policjantem, jeżeli nie ma do tego
powołania. Nikt.”

“Dowódca to nie tylko funkcja. To honor i charakter. A także swoisty imperatyw:
moi ludzie to ja.”

“Prawdziwy szef powinien o swojego człowieka walczyć do samego końca. ”

“Tak jak mówię, nie każdy się nadaje, żeby być antyterrorystą, ale jeżeli chcesz i to jest twoje marzenie, w tym się spełniasz, to nie ma przeszkód nie do pokonania. Tylko że muszą być jasne zasady.”

“Nie przypominam sobie, żeby były jakieś rozpady, które spowodowane były służbą. Bardziej cechami osobowościowymi czy sprawami typowo życiowymi. Że ktoś poszedł nie w tę stronę, co trzeba. Mając żonę, trzeba ją szanować, kochać, a nie szukać pocieszenia gdzieś tam. Wiesz. Komandos i wszystkie dziewczyny szaleją.”

“Marzyłeś, żeby zostać antyterrorystą. A miałeś kiedykolwiek moment, że chciałeś zrezygnować?
Tak. W trakcie tego naszego kursu podstawowego. Jeżeli mi ktoś powie, że nie miał wtedy momentu zwątpienia, to go wyśmieję i powiem, że ściemnia. Bo jest to naprawdę bardzo duże obciążenie – i psychiczne, i fizyczne.”

“Każdy policjant ryzykuje życie. Nie tylko my. Na każdą akcję czy tam działania bojowe czy realizację jadę i mam to gdzieś z tyłu głowy: że pojadę i mogę nie wrócić. Ale od tego są ludzie, którzy planują, i moi koledzy, żebyśmy wszyscy wrócili. No wiadomo, może być różnie, ale po
to właśnie się szkolimy, żeby to ryzyko zminimalizować.”

“Bo moim zdaniem przełożeni często trzymają się razem. Jeżeli dzieje się krzywda jakiemuś tam zwykłemu pracownikowi, to oni nie zawsze są skorzy pomóc, tylko trzymają się swojej grupy. Niektórzy wolą pozamiatać pod dywan i wszystko fajnie. Za dużo jest takich ludzi, którzy przez układy dostają się wysoko. Nic nie potrafią, ale podejście w stylu: „A zrobimy cię szefem. Nie znasz się? A dobra tam, ludzi masz od tego, żeby pracowali. A ty będziesz tylko królował”. Ale to jeszcze trzeba umieć królować.”