Poezje - Stanisław Grochowiak

Stanisław Grochowiak (1934-1976), poeta, dramatopisarz, prozaik, eseista. Pracował w Instytucie Wydawniczym PAX, w redakcji warszawskiej "Kultury", "Poezji", "Miesięcznika Literackiego" oraz "Współczesności", na łamach którego to dwutygodnika zabłysło "pokolenie `56". Do pokolenia tego należał także Grochowiak, debiutujący w 1956 r. zbiorkiem Ballada rycerska. Kolejne tomy poetyckie to Menuet z pogrzebaczem (1958), Rozbieranie do snu (1959), Agresty (1963), Kanon (1965), Nie było lata (1969), Polowanie na cietrzewie (1972), Bilard (1975) oraz wydane pośmiertnie Haiku-images (1978). Pisał także powieści (Plebania z magnoliami, Karabiny), opowiadania (Lamentnice) i dramaty (Szachy, Chłopcy, Lęki poranne). Już w debiutanckim tomie ujawniły się charakterystyczne dla jego twórczości inspiracje: średniowiecze, barok, kultura francuska oraz tematy: groteska i estetyka brzydoty, postawa buntu wobec rzeczywistości, fascynacja śmiercią i miłością, zwierzęcość, cielesność, erotyka i mizerabilizm...