Dialog z wielkimi pisarzami, filozofami, poetami, malarzami i teologami – między innymi Proustem, Buninem, Kawafisem, Vincenzem, Szestowem, Nietzschem, markizem de Sade i Casanovą. Pacholski studiuje ich dzieła bądź życiowe przygody, by wytropić w kulturze europejskiej miejsca, w których zagnieździł się wirus manicheizmu, a jednocześnie – znaleźć niszczącą go szczepionkę. Krytycy dostrzegli w książce piękną polszczyznę, wytworność stylu, doskonałe posługiwanie się formą eseju.