Poezja Komunyaki ? rytmiczna, zmysłowa, niepokojąca zmianami tempa i silnie oddziałująca na wyobraźnie ? bardzo wiele zawdzięcza jazzowi. Nie tylko często powraca on jako temat wierszy, lecz wręcz zdaje się ich tworzywem: różnej długości wersy nadają im pulsującą energię, a z kalejdoskopowego wymieszania motywów i fragmentów powstają kompozycje, które uderzają bogactwem i pełnią. Wiersze o muzyce, tańcu i zmysłowej miłości, ale także o wojnie w Wietnamie i ?miejscach ciemnych" to barwne, surrealistyczne wizje pełne emocjonalnego ognia.