„Po burzy” to utwór Adolfa Abrahamowicza, polskiego komediopisarza pochodzenia ormiańskiego. Abrahamowicz, ziemianin, który jednak większość życia spędził w rodzinnym Lwowie, współpracował z wieloma reżyserami i aktorami. Najwięcej jego utworów powstało we współpracy z Ryszardem Ruszkowskim, np. „Mąż z grzeczności” (wyst. 1885), „Oddajcie mi żonę” (wyst. 1886), „Florek” (wyst. 1887). „Po burzy. Fraszka w jednym akcie” to kolejny świetny przykład tzw. dramatu popularnego. Dobry zmysł obserwacyjny i znajomość ludzkich charakterów owocują świetnymi efektami komicznymi. Ludzkie słabostki i przywary pokazane są jednak z dystansem, lekko i pogodnie. Adaptacje sceniczne utworów Abrahamowicza w XIX wieku bardzo często gościły na deskach wielu teatrów. Jako świetnie spełniające wymagania gatunku były chętnie włączane do repertuaru rozrywkowe