Pieśń kolibra

Pieśń kolibra symbolizuje wolność i niezależność, to ona często towarzyszy zbiegłym niewolnikom podążającym przez brazylijską puszczę w kierunku miejsca, gdzie będą czuli się panami swojego losu.

"Pozbawiony prawa do decydowania o sobie i okradziony z tożsamości niewolnik nawet w trzepocie skrzydeł kolibra słyszy pieśń o wolności."

Właśnie kolonialna Brazylia jest miejscem akcji powieści Any Veloso. Przenosimy się w XVIII w. do fazendy Sao Fidelio - jednej z wielu plantacji trzciny cukrowej jakie w tamtym czasie istniały w regionie Bahia w Brazylii. W posiadłości mieszkali bogaci Państwo, którzy do pracy i prowadzenia domu zatrudniali murzyńskich niewolników. Część z tych ludzi została porwana przez łowców i przybyła na statkach prosto z Czarnego Lądu, a inni urodzili się w Brazylii, gdzie ich przodkowie już pracowali dla swoich właścicieli.

W posiadłości Państwa Oliveirów mieszka Lua - młoda, niespełna osiemnastoletnia dziewczyna, mulatka, która jest tzw. domową niewolnicą. Jej ojcem jest właściciel fazendy, a matką - jedna z jego dawnych niewolnic. Lua ma szczęście, często przebywa w domu Państwa, jest pokojówką ich córki Eulalii, więc należy do lepszej grupy niewolników. Dziewczyna jest pogodzona ze swoim życiem i nawet z niego zadowolona. Ale nie wszyscy mają tyle szczęścia... Są też tzw. niewolnicy polowi - ci najciężej pracujący, których życie polega na pracy ponad siły i znoszeniu upokorzeń od nadzorców. Pewnego dnia do tej grupy trafia nowy ...