Perdition

💜Rose twardo stawia na swoim i kiedy chce zapracować sama na swój samochód nie spodziewa się oferty pracy od przyjaciela swojego taty. Z irytacją reaguje na jakąkolwiek wzmiankę o mężczyźnie, bo coś w nim nie daje jej spokoju.

💜Noah ma poukładane i spokojne życie a także wieloletnią partnerkę, z którą jest z przyzwyczajenia. Pojawienie się w jego życiu Rose wywraca wszystko do góry nogami. Rozsądek podpowiada, że to córka jego przyjaciela a ciało, że powinien zaryzykować.

💜Nie wiem jak wy, ale ja nie spodziewałam się, że książka tak bardzo mnie wciągnie. Styl pisania autorki i prowadzenie fabuły jest tak lekki i przyjemny, że z chęcią czytałam historie Rose i Noah. Książka, w której różnica wieku wynosi dziewiętnaście lat jednak wcale się tego tak nie odczuwa.

💜Relacja między bohaterami rozwija się bardzo powoli. Z początku nic do siebie nie czują a z czasem nie potrafili przestać o sobie myśleć. Oczywiście autorka nie mogłaby stworzyć prostej historii, przy której spędzimy spokojnie wieczór. Zafundowała nam wiele emocji, zwłaszcza że nasi bohaterowie mieli swoich partnerów i plany na życie.

💜"Wiedziałam, że nie powinno się budować swojego szczęścia na nieszczęściu innych ludzi" – te słowa idealnie oddawały całość książki a zakończenie sprawi, że poczujecie jak bardzo są one prawdziwe.

Noah to dojrzały facet, który przeprowadza się do Miami by otworzyć oddział swojej firmy. Odnawia kontakty z dawnym przyjacielem, którego córka Rose zapada mu w pamięć. W ramach przysługi Noah zatrudnia Rose jaką swoją asystentkę. Między parą zaczyna rodzić się uczucie, które nie do końca jest właściwe, szczególnie że mężczyzna jest w wieloletnim związku, a różnica wieku jest ogromna. Czy jest szansa na to że wszyscy się pogodzą z sytuacją? Czy istnieje szansa na miłość?

Zaczynając książkę, pomyślałam że jest to bardzo lekka i przyjemna lektura, która jest idealna na ten zimowo-wiosenny czas. Kiedy mój mózg potrzebuje się oderwać i wyluzować. Jednak w pewnym momencie zaczęłam się męczyć czytając. Mimo wciągającego początku, to im dalej w las było mi ciężej. Relacja między bohaterami była momentami bardzo infantylna, a samo zachowanie Noah po prostu niedojrzałe. Dochodziło do momentów, że odkładałam książkę, bo po prostu byłam taka zła na bohaterów, że chciałam już ich opuścić.

Zakończenie książki mimo że według mnie do przewidzenia to jednak pozostawia nutkę tajemnicy. Tylko nie wiem czy na tyle jestem ciekawa by chcieć przeczytać drugi tom...

Kochani musicie sami przekonać się czy warto!